εὐσυνάλλακτος
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
English (LSJ)
εὐσυνάλλακτον, easy to deal with, πρὸς ἀκρόασιν Plu.2.42f, cf. Ptol.Tetr.165, Vett.Val.116.32. Adv. εὐσυναλλάκτως LXX Pr.25.10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d'un commerce facile, qui se prête à, πρός et l'acc..
Étymologie: εὖ, συναλλάσσω.
German (Pape)
umgänglich, πρὸς ἀκρόασιν Plut. de audit. 70, andere Spätere
• Adv., LXX.
Russian (Dvoretsky)
εὐσυνάλλακτος: сговорчивый: οὐκ εὐ. πρὸς ἀκρόασιν Plut. не слушающий убеждений.
Greek (Liddell-Scott)
εὐσυνάλλακτος: -ον, εὐπροσήγορος, ὁμιλητικός, Πλούτ. 2, 42Ε. - Ἐπίρρ. τως, ἐντίμως, Ἑβδ. (Παροιμιογρ. ΚΕ΄, 10). - Καθ᾿ Ἡσύχ. καὶ Φώτ. «εὐσυναλλάκτως· εὐμεταδότως». - εὐσυναλλαξία, ἡ, «ἕξις ἐν συναλλαγαῖς φυλάττουσα τὸ δίκαιον», Ἀνδρόνικ. περὶ Παθῶν σ. 751.
Greek Monolingual
εὐσυνάλλακτος, -ον (ΑΜ)
αυτός με τον οποίο συναλλάσσεται κάποιος εύκολα, ο συμβιβαστικός.
επίρρ...
εὐσυναλλάκτως (Α)
1. με τρόπο που δείχνει τίμια συναλλαγή
2. αποτελεσματικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συν-αλλάσσομαι].
