μενεδήϊος: Difference between revisions
Φεύγειν ἀεὶ δεῖ δεσπότας θυμουμένους → Fugiendus herus est semper ira percitus → Geh einem Herr, der zornig ist, stets aus dem Weg
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=menediios | |Transliteration C=menediios | ||
|Beta Code=menedh/i+os | |Beta Code=menedh/i+os | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[standing one's ground against the enemy]], [[staunch]], κραδίη <span class="bibl">Il.12.247</span>, <span class="bibl">13.228</span>:—Dor. μενε-δάϊος <span class="title">AP</span>7.208 (Anyt.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 16:30, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A standing one's ground against the enemy, staunch, κραδίη Il.12.247, 13.228:—Dor. μενε-δάϊος AP7.208 (Anyt.).
German (Pape)
[Seite 132] den Feind erwartend, im Kampfe bestehend, ihm Stand haltend, Il. 13, 228 u. sp. D., wie Ap. Rh. 2, 114.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui soutient l’effort de l’ennemi.
Étymologie: μένω, δήϊος.
Greek Monolingual
μενεδήϊος, δωρ. τ. μενεδάϊος, -ον (Α)
αυτός που δεν εγκαταλείπει τη θέση του κατά τη μάχη, γενναίος, ανδρείος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μεν- (βλ. μένω) + δήϊος «εχθρικός, φοβερός» (πρβλ. α-δήιος)].
Greek Monotonic
μενεδήϊος: -ον, αυτός που αντιστέκεται στον εχθρό, αυτός που εμμένει, σταθερός, σε Ομήρ. Ιλ.· Δωρ. -δάϊος, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
μενεδήϊος: не отступающий перед врагом, стойкий в бою (οὐ γάρ τοι κραδίη μ. οὐδὲ μαχήμων Hom.).
