προηγμένα: Difference between revisions

From LSJ

κόσμος σκηνή, ὁ βίος πάροδος· ἦλθες, εἶδες, ἀπῆλθες → The world is a stage, life is your entrance: you came, you saw, you departed (Democritus fr. 115 D-K)

Source
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=proigmena
|Transliteration C=proigmena
|Beta Code=prohgme/na
|Beta Code=prohgme/na
|Definition=τά, <span class="sense"><span class="bld">A</span> v. [[προάγω]].</span>
|Definition=τά, v. [[προάγω]].
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 16:05, 23 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προηγμένα Medium diacritics: προηγμένα Low diacritics: προηγμένα Capitals: ΠΡΟΗΓΜΕΝΑ
Transliteration A: proēgména Transliteration B: proēgmena Transliteration C: proigmena Beta Code: prohgme/na

English (LSJ)

τά, v. προάγω.

German (Pape)

[Seite 723] τά, part. perf. pass. von προάγω, bei den Stoikern, vorgezogene, vorzügliche Dinge, d. i. solche, die zwar nicht gut an sich sind, aber doch diesen zunächst stehen und unverwerflich sind, s. Zeno bei D. L. 7, 105, im Ggstz von ἀποπροηγμένα, Cic. promota, producta, auch praeposita, praecipua, im Ggstz von remota, rejecta.

Greek (Liddell-Scott)

προηγμένα: τά, μετοχ. παθ. πρκμ. τοῦ προάγω Ι. 4, ὅρος τῆς Στωϊκῆς φιλοσοφίας δηλῶν πράγματα ἅπερ προτιμῶνται τῶν ἄλλων οὐχὶ ὡς παντάπασιν ἀγαθά, ἀλλ’ ὡς προτιμότερα τῶν παντάπασι κακῶν, τὰ παρὰ Κικέρωνι promota, producta, præposita, præcipua (de Fin. 3. 16., 4. 26), Ζήνων παρὰ Διογ. Λ. 7. 105, Λουκ. Λ. 7. 105, Λουκ. ἐν Βίων Πράσει 21, ἐν Δὶς Κατηγ. 22· ὡσαύτως καλοῦνται ληπτά, Πλούτ. 2. 1068Α· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὰ ἀποπροηγμένα, Λατ. remota, rejecta (Κικέρ. ὡς ἀνωτέρ.) Στοβ. Ἐκλογ. 2, σ. 244, Λουκ. ἔνθ’ ἀνωτέρ. ― Ὡσαύτως ὁ παθ. ἀόρ. προαχθῆναι, ἦτο ἐν χρήσει ἐπὶ ταύτης τῆς σημασίας, Διογ. Λ. 7. 106.

Russian (Dvoretsky)

προηγμένα: τά (лат. producta, promota, praeposita или praecipua) (у стоиков) относительные, т. е. внешние блага (напр., здоровье, красота и т. п., которые, не будучи абсолютными благами - ἀγαθά, - не относятся все же к числу зол) Luc., Diog. L.