φεγγίτης: Difference between revisions

From LSJ

εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)

Source
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=feggitis
|Transliteration C=feggitis
|Beta Code=feggi/ths
|Beta Code=feggi/ths
|Definition=[ῑ], ου, ὁ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> = [[σεληνίτης]], <span class="bibl">Plin.<span class="title">HN</span>36.163</span>, <span class="bibl">Alex.Aphr.<span class="title">in Sens.</span>29.7</span>, Tz.ad Lyc.98.</span>
|Definition=[ῑ], ου, ὁ, = [[σεληνίτης]], <span class="bibl">Plin.<span class="title">HN</span>36.163</span>, <span class="bibl">Alex.Aphr.<span class="title">in Sens.</span>29.7</span>, Tz.ad Lyc.98.
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 19:30, 23 August 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φεγγίτης Medium diacritics: φεγγίτης Low diacritics: φεγγίτης Capitals: ΦΕΓΓΙΤΗΣ
Transliteration A: phengítēs Transliteration B: phengitēs Transliteration C: feggitis Beta Code: feggi/ths

English (LSJ)

[ῑ], ου, ὁ, = σεληνίτης, Plin.HN36.163, Alex.Aphr.in Sens.29.7, Tz.ad Lyc.98.

German (Pape)

[Seite 1259] ὁ, der Leuchtstein, das zu Fensterscheiben gebräuchliche Marienglas, Schol. Lycophr. 98.

Greek (Liddell-Scott)

φεγγίτης: -ου, ὁ, = σεληνίτης, Ψευδοχρυσ. τ. 8, σ. 664C, Πλίν. 36, 22, 46, 2) ὡς καὶ νῦν, ἡ ὀπὴ ἐπὶ τῆς στέγης δι’ ἧς εἰσέρχεται φῶς εἰς τὴν οἰκίαν, «σαλάμβαι οἱ φανόπται, ἤτοι οἱ φεγγῖται ἰδιωτικῶς, παρὰ τὸ σέλας δι’ αὐτῶν βαίνειν» Τζέτζ. εἰς Λυκόφ. 98.

Greek Monolingual

ο, ΝΜΑ
νεοελλ.-μσν.
κυκλικό, ορθογώνιο ή ελλειψοειδές άνοιγμα σε στέγη ή στο άνω μέρος τοίχου, συνήθως καλυμμένο με τζάμι, το οποίο χρησιμεύει για να μπαίνει το φως της ημέρας και ο αέρας
νεοελλ.
1. υαλόφρακτο πλαίσιο στο πάνω μέρος τών παραθύρων
2. (ορυκτ.) αργιλοπυριτικό ορυκτό του καλίου και του σιδήρου, το οποίο ανήκει στην ομάδα τών μαρμαρυγιών και αποτελεί την πλουσιότερη σε διοξείδιο του πυριτίου ποικιλία του μοσχοβίτη
μσν.-αρχ.
ο σεληνίτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φέγγος + κατάλ. -ίτης].