ἀστρόβλητος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)stro/blhtos | |Beta Code=a)stro/blhtos | ||
|Definition=ον, = [[ἀστροβλής]], [[sun-scorched]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Juv.</span>470a32</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>4.14.7</span>. | |Definition=ον, = [[ἀστροβλής]], [[sun-scorched]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Juv.</span>470a32</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>4.14.7</span>. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[abrasado por el sol]] de las plantas [[agostado]] Thphr.<i>HP</i> 4.14.7, τὰ δένδρα Arist.<i>Iuu</i>.470<sup>a</sup>32, cf. Eust.1155.42. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀστρόβλητος''': ον = [[ἀστροβλής]], «εἰ τοῦ θέρους ἰσχυρὰ συμβαίνει καύματα καὶ μὴ δύναται τὸ σπώμενον ἐκ τῆς γῆς ὑγρὸν καταψύχειν, φθείρεται μαρανόμενον, καὶ λέγεται σφακελίζειν καὶ ἀστρόβλητα γίνεσθαι τὰ δέντρα» Ἀριστ. π. νεότητος 6, 3, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 4.14, 7, καθ’ Ἡσύχ. «ἀστροβλήτους· τοὺς ὑπὸ τοῦ κυνὸς βαλλομένους». | |lstext='''ἀστρόβλητος''': ον = [[ἀστροβλής]], «εἰ τοῦ θέρους ἰσχυρὰ συμβαίνει καύματα καὶ μὴ δύναται τὸ σπώμενον ἐκ τῆς γῆς ὑγρὸν καταψύχειν, φθείρεται μαρανόμενον, καὶ λέγεται σφακελίζειν καὶ ἀστρόβλητα γίνεσθαι τὰ δέντρα» Ἀριστ. π. νεότητος 6, 3, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 4.14, 7, καθ’ Ἡσύχ. «ἀστροβλήτους· τοὺς ὑπὸ τοῦ κυνὸς βαλλομένους». | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 14:56, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, = ἀστροβλής, sun-scorched, Id.Juv.470a32, Thphr.HP4.14.7.
Spanish (DGE)
-ον
abrasado por el sol de las plantas agostado Thphr.HP 4.14.7, τὰ δένδρα Arist.Iuu.470a32, cf. Eust.1155.42.
German (Pape)
[Seite 377] = ἀστροβλής, Arist. Iuv. et Sen. 6; δένδρα, versengt, Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
ἀστρόβλητος: ον = ἀστροβλής, «εἰ τοῦ θέρους ἰσχυρὰ συμβαίνει καύματα καὶ μὴ δύναται τὸ σπώμενον ἐκ τῆς γῆς ὑγρὸν καταψύχειν, φθείρεται μαρανόμενον, καὶ λέγεται σφακελίζειν καὶ ἀστρόβλητα γίνεσθαι τὰ δέντρα» Ἀριστ. π. νεότητος 6, 3, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 4.14, 7, καθ’ Ἡσύχ. «ἀστροβλήτους· τοὺς ὑπὸ τοῦ κυνὸς βαλλομένους».
Greek Monolingual
ἀστρόβλητος, -ον (Α)·αυτός που έχει καεί ή έχει μαραθεί από τον καυτό ήλιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άστρον + -βλητος < (θ.) βλη-, βάλλω].
Russian (Dvoretsky)
ἀστρόβλητος: пораженный солнечным ударом Arst.
