ἑλκοποιός: Difference between revisions
τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς, οἷον ἄνθρωπος, βοῦς, τρέχει, νικᾷ → and the simple forms of speech, for example: 'man', 'ox', 'runs', 'wins'
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
|||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=e(lkopoio/s | |Beta Code=e(lkopoio/s | ||
|Definition=όν, [[having power to wound]], <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>398</span>; cf. <b class="b3">ἑλκοποιόν· κανθαρίς</b>, Hsch.</span> | |Definition=όν, [[having power to wound]], <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>398</span>; cf. <b class="b3">ἑλκοποιόν· κανθαρίς</b>, Hsch.</span> | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-όν<br />[[que produce heridas]], [[lacerante]] οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα y no causan heridas los emblemas</i> A.<i>Th</i>.398<br /><b class="num">•</b>[[que es dañino]] de un insecto, Hsch.s.u. ἑλκοποιόν. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 18: | Line 21: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />qui fait une blessure.<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκος]], [[ποιέω]]. | |btext=ός, όν :<br />qui fait une blessure.<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκος]], [[ποιέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 16:05, 1 October 2022
English (LSJ)
όν, having power to wound, A.Th.398; cf. ἑλκοποιόν· κανθαρίς, Hsch.
Spanish (DGE)
-όν
que produce heridas, lacerante οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα y no causan heridas los emblemas A.Th.398
•que es dañino de un insecto, Hsch.s.u. ἑλκοποιόν.
German (Pape)
[Seite 798] Wunden machend, οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα, die Wappen (des Schildes) verwunden nicht, Aesch. Spt. 380.
Greek (Liddell-Scott)
ἑλκοποιός: -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· κανθαρίς».
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui fait une blessure.
Étymologie: ἕλκος, ποιέω.
Greek Monolingual
ἑλκοποιός, -όν (Α)
αυτός που προκαλεί έλκη, που πληγώνει.
Greek Monotonic
ἑλκοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που έχει τη δύναμη να προξενεί πληγές, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἑλκοποιός: ранящий, изъязвляющий (τὰ σήματα, sc. τῶν ὅπλων Aesch.).