δικλίς

English (LSJ)

ίδος, ἡ, (κλίνω) double-folding, epithet of doors or gates, mostly in plural with σανίδες, θύραι, πύλαι, Od.2.345, 17.268, Il.12.455; later δικλίδες alone, folding-doors, AP7.182 (Mel.), 5.144 (Asclep.), 255 (Paul. Sil.), etc.: rarely in sg., Theoc.14.42, AP5.241 (Eratosth.); δ. θύρη Arat.193:—written δίκλεις, ειδος, as if from κλείς, double-fastened, Hp.Art.7 (cf. Gal. ad loc.).

Spanish (DGE)

-ίδος
de dos hojas o batientes πύλαι Il.12.455, θύραι Od.17.268, A.R.1.787, Arat.193, σανίδες Od.2.345
•subst. (ἡ) δ. puerta de dos hojas Theoc.14.42, AP 6.173 (Rhian.), 5.242 (Eratosth.)
•plu. (αἱ) δικλίδες A.R.3.236, AP 5.145 (Asclep.), 7.182 (Meleagr.), 255 (Paul.Sil.).
• Etimología: Comp. de δι- y κλι-, cf. κλίνω.

German (Pape)

[Seite 629] ίδος, ἡ, zweiflügelig, von Thüren; entweder gebildet aus δίς und κλίνω, doppelt angelehnt, oder aus δίς und κλείω, κλείς, doppelt geschlossen oder doppelt schließend; vgl. Drac. p. 56, 18. Darauf, daß sich die zweite Sylbe hier und da mit ει geschrieben findet, ist schwerlich viel Gewicht zu legen; Hippocrat. p. 788 g ὑπὲρ δίκλειδος θύρης; Apollon. Lex. Homer. p. 59, 2 Δικλεῖδες· δίθυροι. Bei Homer erscheint das Wort dreimal: Odyss. 2, 345 κληισταὶ σανίδες, δικλίδες; 17, 268 θύραι δικλίδες; Iliad. 12, 455 σανίδων, αἵ ῥα πύλας εἴρυντο πύκα στιβαρῶς ἀραρυίας, δικλίδας ὑψηλάς· δοιοὶ δ' ἔντοσθεν ὀχῆες εἶχον ἐπημοιβοί, μία δὲ κληὶς ἐπ ρήρει. – Sp. D.; auch σταθμοί, Ap. Rh. 4, 26; im sing., θύρην δικλίδα Arat. Phaen. 142; ohne Zusatz, Doppelthür, Theocr. 14, 42; Mel. 121 (VII, 182).

French (Bailly abrégé)

ίδος (ὁ, ἡ)
à deux battants, d'ord. avec un subst. au plur. (θύραι, πύλαι, etc.), porte à deux battants ; porte extérieure.
Étymologie: δίς, κλείς ; sel. d'autres, δίς, κλίνω.

Greek (Liddell-Scott)

δικλίς: -ίδος, ἡ, (κλίνω) ἔχουσα δύο φύλλα, σανίδας, διπλῆ, ἐπίθετον τῶν θυρῶν καὶ πυλῶν, κατὰ τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ. μετὰ τοῦ θύραι, πύλαι, σανίδες, Ὀδ. Β. 345, Π. 268, Ἰλ. Μ. 455· μεταγεν., δικλίδες μόνον, = θύραι μὲ δύο φύλλα, Ἀνθ. Π. 7. 182, πρβλ. 5. 145, 256, κτλ.· σπαν. καθ’ ἑνικόν, Θεόκρ. 14. 42, Ἀνθ. Π. 5. 242. ― Ὁ τύπος δίκλεις, ειδος, ὡς εἰ ἐκ τοῦ κλείς, διπλῶς κεκλεισμένος, ἐν Ἱππ. Ἄρθρ. 783.

English (Autenrieth)

ίδος (κλίνω): double-folding, of doors and gates, Il. 12.455. (See cut, representing ancient Egyptian doors.)

Greek Monolingual

η
βλ. δικλίδα.

Greek Monotonic

δικλίς: -ίδος, ἡ (κλίνω), αυτή που έχει δύο φύλλα, σανίδες, για πόρτες και πύλες· στον πληθ., σε Ομήρ. Οδ.· σπανίως στον ενικ., σε Θεόκρ., Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

δικλίς: ίδος adj. f двустворчатая (πύλαι, θύραι Hom.).
ίδος ἡ двустворчатая дверь или ворота Theocr.; pl. Anth.

Middle Liddell

δικλίς, ίδος n κλίνω
double-folding, of doors or gates, in plural, Od.; rarely in sg., Theocr., Anth.