κατακοντίζω: Difference between revisions
Λιμῷ γὰρ οὐδέν ἐστιν ἀντειπεῖν ἔπος → Famem adeo responsare nil contra datur → Erfolgreich widerspricht dem Hunger nicht ein Wort
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1355.png Seite 1355]] mit dem Wurfspieß niederwerfen, tödten; Her. 9, 17; Dem. u. Folgde, D. Sic. 16, 31. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1355.png Seite 1355]] mit dem Wurfspieß niederwerfen, tödten; Her. 9, 17; Dem. u. Folgde, D. Sic. 16, 31. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> κατακοντιῶ, <i>ao.</i> κατεκόντισα;<br />abattre <i>ou</i> tuer à coups de javelots.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[ἀκοντίζω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κατᾰκοντίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, ἐν χρήσει [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἡροδ. 9. 17· [[καταβάλλω]] ἀκοντίζων, ὁ αὐτ. ἔνθ’ ἀνωτ., Δημ. 277. 21, κτλ.· τὸ παθ. κατακοντίζομαι, Γρηγ. | |lstext='''κατᾰκοντίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, ἐν χρήσει [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἡροδ. 9. 17· [[καταβάλλω]] ἀκοντίζων, ὁ αὐτ. ἔνθ’ ἀνωτ., Δημ. 277. 21, κτλ.· τὸ παθ. κατακοντίζομαι, Γρηγ. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 21:50, 1 October 2022
English (LSJ)
Att. fut. -ιῶ, used also by Hdt.9.17:—shoot down, Id. l.c., Th.8.108, D.18.151, LXXJu.1.15: pf. inf. Pass. κατηκοντίσθαι Phld.Piet.34; θηρία -όμενα Luc.Tox.59.
German (Pape)
[Seite 1355] mit dem Wurfspieß niederwerfen, tödten; Her. 9, 17; Dem. u. Folgde, D. Sic. 16, 31.
French (Bailly abrégé)
f. κατακοντιῶ, ao. κατεκόντισα;
abattre ou tuer à coups de javelots.
Étymologie: κατά, ἀκοντίζω.
Greek (Liddell-Scott)
κατᾰκοντίζω: μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, ἐν χρήσει ὡσαύτως παρ’ Ἡροδ. 9. 17· καταβάλλω ἀκοντίζων, ὁ αὐτ. ἔνθ’ ἀνωτ., Δημ. 277. 21, κτλ.· τὸ παθ. κατακοντίζομαι, Γρηγ.
Greek Monolingual
κατακοντίζω (AM)
πλήττω κάποιον σαν να τὸν χτυπούσα με ακόντιο («θείοις ῥήμασιν ὡς βέλεσι κατηκόντισε», Μηναὶ)
αρχ.
φονεύω με ακόντιο («ὡς κατακοντιέει σφέας», Ηρόδ.).
Greek Monotonic
κατᾰκοντίζω: μέλ. Αττ. -ιῶ, καταβάλλω, καταρρίπτω με ακόντιο, σε Ηρόδ., Δημ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-ακοντίζω, neerschieten, doden (met een speer).
Russian (Dvoretsky)
κατᾰκοντίζω: поражать (насмерть) копьями (τινά Her., Thuc., Dem. etc.).
