μετάδρομος: Difference between revisions
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0146.png Seite 146]] nachlaufend, verfolgend, mit dem Nebenbegriff der Rache, von den Erinyen, πανουργημάτων μετάδρομοι κύνες, Soph. El. 1379. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0146.png Seite 146]] nachlaufend, verfolgend, mit dem Nebenbegriff der Rache, von den Erinyen, πανουργημάτων μετάδρομοι κύνες, Soph. El. 1379. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui poursuit <i>surtout à propos de chiens de chasse</i>, gén..<br />'''Étymologie:''' [[μεταδραμεῖν]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μετάδρομος''': -ον, ὁ τρέχων κατόπιν, καταδιώκων, ἐκδικούμενος διά τι, [[τιμωρός]], πανουργημάτων κ. κύνες Σοφ. Ἠλ. 1387. | |lstext='''μετάδρομος''': -ον, ὁ τρέχων κατόπιν, καταδιώκων, ἐκδικούμενος διά τι, [[τιμωρός]], πανουργημάτων κ. κύνες Σοφ. Ἠλ. 1387. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 22:50, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, running after, pursuing, taking vengeance for, μ. πανουργημάτων κύνες S.El.1387 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 146] nachlaufend, verfolgend, mit dem Nebenbegriff der Rache, von den Erinyen, πανουργημάτων μετάδρομοι κύνες, Soph. El. 1379.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui poursuit surtout à propos de chiens de chasse, gén..
Étymologie: μεταδραμεῖν.
Greek (Liddell-Scott)
μετάδρομος: -ον, ὁ τρέχων κατόπιν, καταδιώκων, ἐκδικούμενος διά τι, τιμωρός, πανουργημάτων κ. κύνες Σοφ. Ἠλ. 1387.
Greek Monolingual
μετάδρομος, -ον (ΑM)
1. αυτός που τρέχει πίσω από κάποιον, που καταδιώκει κάποιον
2. αυτός που εκδικείται για κάτι, ο εκδικητής, ο τιμωρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μετ(α)- + δρόμος (πρβλ. διά-δρομος, παρά-δρομος)].
Greek Monotonic
μετάδρομος: -ον, αυτός που καταδιώκει κάποιον, που παίρνει εκδίκηση για κάτι, με γεν., σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
μετάδρομος: преследующий по пятам (μετάδρομοι κακῶν πανουργημάτων κύνες Soph. - об Эриниях).
Middle Liddell
μετά-δρομος, ον
running after, taking vengeance for a thing, c. gen., Soph.
