σαρκόω: Difference between revisions
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br />remplir de chair, <i>càd</i> rendre charnu, épais.<br />'''Étymologie:''' [[σάρξ]]. | |btext=-ῶ :<br />remplir de chair, <i>càd</i> rendre charnu, épais.<br />'''Étymologie:''' [[σάρξ]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=σαρκόω [σάρξ] vlezig maken, sterk maken; Hp.; med. vlees aanmaken; Hp.; perf. med.-pass. gespierd zijn. Hp. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σαρκόω:'''<br /><b class="num">1)</b> [[делать мясистым]], [[плотным]], [[упитанным]] (σ. καὶ πιαίνειν Arst.): σεσαρκωμένος Arst. мясистый; ἰσχὺς σαρκοῦσα Plut. сила, наращивающая мышечную ткань;<br /><b class="num">2)</b> (о художнике), [[превращать в]] (живую) плоть, оживлять (χαλκόν Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σαρκόω:''' μέλ. <i>-ώσω</i> ([[σάρξ]]), κάνω την άψυχη ύλη να μοιάζει με ανθρώπινη [[σάρκα]], λέγεται για γλύπτη, σε Ανθ. | |lsmtext='''σαρκόω:''' μέλ. <i>-ώσω</i> ([[σάρξ]]), κάνω την άψυχη ύλη να μοιάζει με ανθρώπινη [[σάρκα]], λέγεται για γλύπτη, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''σαρκόω''': (σὰρξ) [[κάμνω]] τινὰ σαρκώδη ἢ ἰσχυρόν, ἐνδυναμώνω, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 745, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 21, 6· ἴδε Wytt. εἰς Πλούτ. 2. 79C. ― Παθ., [[γίνομαι]] [[σαρκώδης]], Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8· σεσαρκωμένος, [[σαρκώδης]], Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 784, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 10, 12. ΙΙ. [[παράγω]] ἢ [[κάμνω]] σάρκα, διὰ σαρκὸς [[καλύπτω]] καὶ [[κλείω]] τὴν πληγήν, σαρκοποιῶ, σαρκοῦσα [[ἀνάτριψις]] Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 748. ― Παθ., [[θᾶσσον]] σαρκοῦνται ὁ αὐτ. π. Ἀγμ. 769. ΙΙΙ. [[μεταβάλλω]] τι εἰς σάρκα, χαλκὸν σ., ἐπὶ χαλκοτύπου ἢ ἀνδριαντοποιοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 742. IV. ἐν τῷ Παθ., [[γίνομαι]] [[σάρξ]], ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ, Συλλ. Ἐπιγρ. 8643, 8961, Σύμβολ. Νικ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[σαρκόω]], fut. -ώσω [[σάρξ]]<br />to make to [[look]] like [[flesh]], of a [[sculptor]], Anth. | |mdlsjtxt=[[σαρκόω]], fut. -ώσω [[σάρξ]]<br />to make to [[look]] like [[flesh]], of a [[sculptor]], Anth. | ||
}} | }} |
Revision as of 22:00, 2 October 2022
English (LSJ)
A make fleshy or strong, Hp.Off.13, Arist.HA603b30, cf. Plu.2.54e:—Pass., grow fleshy, Aret.SD1.8; σεσαρκωμένος fleshy, Hp.Art.8, Arist.PA656b10. II make or produce flesh, flesh up a wound, ἀνάτριψις σαρκοῦσα Hp.Off.24:—Pass., θᾶσσον σαρκοῦται Id.Fract.27. III make flesh of, χαλκὸν σ., of a sculptor, AP9.742 ([Phil.]).
German (Pape)
[Seite 863] fleischig machen, mästen; Arist. H. A. 8, 21; σεσαρκωμένη κεφαλή, partt. an. 2, 10; τὸ σαρκοῦν τῆς δυνάμεως, Plut. ad. et am. discr. 15; – auch Fleisch erzeugen, eine Wunde beim Heilen mit Fleisch füllen, Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
remplir de chair, càd rendre charnu, épais.
Étymologie: σάρξ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σαρκόω [σάρξ] vlezig maken, sterk maken; Hp.; med. vlees aanmaken; Hp.; perf. med.-pass. gespierd zijn. Hp.
Russian (Dvoretsky)
σαρκόω:
1) делать мясистым, плотным, упитанным (σ. καὶ πιαίνειν Arst.): σεσαρκωμένος Arst. мясистый; ἰσχὺς σαρκοῦσα Plut. сила, наращивающая мышечную ткань;
2) (о художнике), превращать в (живую) плоть, оживлять (χαλκόν Anth.).
Greek Monotonic
σαρκόω: μέλ. -ώσω (σάρξ), κάνω την άψυχη ύλη να μοιάζει με ανθρώπινη σάρκα, λέγεται για γλύπτη, σε Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
σαρκόω: (σὰρξ) κάμνω τινὰ σαρκώδη ἢ ἰσχυρόν, ἐνδυναμώνω, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 745, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 21, 6· ἴδε Wytt. εἰς Πλούτ. 2. 79C. ― Παθ., γίνομαι σαρκώδης, Ἀρετ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8· σεσαρκωμένος, σαρκώδης, Ἱππ. περὶ Ἄρθρ. 784, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 10, 12. ΙΙ. παράγω ἢ κάμνω σάρκα, διὰ σαρκὸς καλύπτω καὶ κλείω τὴν πληγήν, σαρκοποιῶ, σαρκοῦσα ἀνάτριψις Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 748. ― Παθ., θᾶσσον σαρκοῦνται ὁ αὐτ. π. Ἀγμ. 769. ΙΙΙ. μεταβάλλω τι εἰς σάρκα, χαλκὸν σ., ἐπὶ χαλκοτύπου ἢ ἀνδριαντοποιοῦ, Ἀνθ. Π. 9. 742. IV. ἐν τῷ Παθ., γίνομαι σάρξ, ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ, Συλλ. Ἐπιγρ. 8643, 8961, Σύμβολ. Νικ.
Middle Liddell
σαρκόω, fut. -ώσω σάρξ
to make to look like flesh, of a sculptor, Anth.