στοματουργός: Difference between revisions
Τὰ πλεῖστα θνητοῖς τῶν κακῶν αὐθαίρετα → Ab ipsis fere parantur mala mortalibus → Von Sterblichen ist selbstgewählt das meiste Leid
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />artisan de paroles, beau diseur.<br />'''Étymologie:''' [[στόμα]], [[ἔργον]]. | |btext=ός, όν :<br />artisan de paroles, beau diseur.<br />'''Étymologie:''' [[στόμα]], [[ἔργον]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=στοματουργός -όν [στόμα, ἔργον] woorden producerend, kletsend:. γλῶσσα tong Aristoph. Ran. 826. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''στομᾰτουργός:''' [[болтающий]], [[мелющий без умолку]] ([[γλῶσσα]] Arph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''στομᾰτουργός:''' -όν (*[[ἔργω]]), [[γλωσσοπλάστης]], αυτός που δημιουργεί [[νέες]] λέξεις, σε Αριστοφ. | |lsmtext='''στομᾰτουργός:''' -όν (*[[ἔργω]]), [[γλωσσοπλάστης]], αυτός που δημιουργεί [[νέες]] λέξεις, σε Αριστοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=στομᾰτ-ουργός, όν [*[[ἔργω]]<br />[[word]]-[[making]], Ar. | |mdlsjtxt=στομᾰτ-ουργός, όν [*[[ἔργω]]<br />[[word]]-[[making]], Ar. | ||
}} | }} |
Revision as of 23:55, 2 October 2022
English (LSJ)
όν, word-making, γλῶσσα Ar.Ra.826.
German (Pape)
[Seite 948] mit dem Munde arbeilend und dadurch sein Brot verdienend, Mauldrescher, Ar. Ran. 825, adjectivisch.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
artisan de paroles, beau diseur.
Étymologie: στόμα, ἔργον.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στοματουργός -όν [στόμα, ἔργον] woorden producerend, kletsend:. γλῶσσα tong Aristoph. Ran. 826.
Russian (Dvoretsky)
στομᾰτουργός: болтающий, мелющий без умолку (γλῶσσα Arph.).
Greek (Liddell-Scott)
στομᾰτουργός: -όν, (*ἔργω) ὁ ποιῶν λέξεις, γλῶσσα Ἀριστοφ. Βάτρ. 826.
Greek Monolingual
-όν, Α
φρ. «στοματουργὸς γλῶσσα» — αυτή που πλάθει λέξεις.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στόμα, -ατος + -ουργός (< ἔργον)].
Greek Monotonic
στομᾰτουργός: -όν (*ἔργω), γλωσσοπλάστης, αυτός που δημιουργεί νέες λέξεις, σε Αριστοφ.