συγκλειστός: Difference between revisions
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, ός;<br />enfermé, enveloppé.<br />'''Étymologie:''' [[συγκλείω]]. | |btext=ός, ός;<br />enfermé, enveloppé.<br />'''Étymologie:''' [[συγκλείω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=συγκλειστός -ή -όν [συγκλείω] opgesloten. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συγκλειστός:''' [adj. verb. к [[συγκλείω]]<br /><b class="num">1)</b> [[закрытый]], [[окутанный]] (ζόφῳ Luc.);<br /><b class="num">2)</b> [[смыкающийся]], [[запирающийся]] (ὄστρακα Arst.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -όν, Α [[συγκλείω]]<br /><b>1.</b> ο κλεισμένος [[μαζί]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει τη [[δύναμη]] να περικλείει<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «[[ἔργον]] συγκλειστόν» — [[σύγκλεισμα]]. | |mltxt=-ή, -όν, Α [[συγκλείω]]<br /><b>1.</b> ο κλεισμένος [[μαζί]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει τη [[δύναμη]] να περικλείει<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «[[ἔργον]] συγκλειστόν» — [[σύγκλεισμα]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:27, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, A shut up, ζόφῳ Luc.Trag.64. 2 with the power of closing, ὄστρακα Arist.HA 528b15. 3 ἔργον συγκλειστόν,= σύγκλεισμα, LXX 3 Ki.7.28.
German (Pape)
[Seite 968] verschlossen, verbunden, LXX.
French (Bailly abrégé)
ός, ός;
enfermé, enveloppé.
Étymologie: συγκλείω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγκλειστός -ή -όν [συγκλείω] opgesloten.
Russian (Dvoretsky)
συγκλειστός: [adj. verb. к συγκλείω
1) закрытый, окутанный (ζόφῳ Luc.);
2) смыкающийся, запирающийся (ὄστρακα Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
συγκλειστός: -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ., κατάκλειστος, συγκεκλεισμένος, ζόφῳ συγκλειστὸς ἡλίου δίχα Λουκ. Τραγῳδοποδάγρα 64. 2) ὁ ἔχων τὴν δύναμιν τοῦ συγκλείεσθαι, ὄστρακα Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 4, 11. 3) παρὰ τοῖς Ἑβδ. Γ΄ Βασιλ. Ζ΄, 28) ἔργον συγκλειστὸν = σύγκλεισμα.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α συγκλείω
1. ο κλεισμένος μαζί
2. αυτός που έχει τη δύναμη να περικλείει
3. φρ. «ἔργον συγκλειστόν» — σύγκλεισμα.
