ἀνάκλιτος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />étendu en arrière : [[ἀνάκλιτος]] [[θρόνος]] siège à dos renversé, sorte de chaise longue.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνακλίνω]]. | |btext=ος, ον :<br />étendu en arrière : [[ἀνάκλιτος]] [[θρόνος]] siège à dos renversé, sorte de chaise longue.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνακλίνω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνάκλῐτος:''' [[наклоненный]], [[откидной]]: ἀ. [[θρόνος]] Plut. кресло со спинкой. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνάκλῐτος:''' -ον, αυτός που γέρνει προς τα [[πίσω]]· ἀν. [[θρόνος]], [[κάθισμα]] με «[[πλάτη]]», σε Πλούτ. | |lsmtext='''ἀνάκλῐτος:''' -ον, αυτός που γέρνει προς τα [[πίσω]]· ἀν. [[θρόνος]], [[κάθισμα]] με «[[πλάτη]]», σε Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />[[leaning]] [[back]]: ἀν. [[θρόνος]] a [[seat]] with a [[back]], Plut. | |mdlsjtxt=<br />[[leaning]] [[back]]: ἀν. [[θρόνος]] a [[seat]] with a [[back]], Plut. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 17:32, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, forreclining, δίφρος Hp.Superf.8, Aret.CA1.4; θρόνος, = ἀνακλιντήριον, Plu.Rom.26; τὰ ἀνάκλιτα Ps.-Callisth.3.22.
Spanish (DGE)
-ον
1 apto para reclinarse, δίφρος Hp.Superf.8, Aret.CA 1.4.7, θρόνος Plu.Rom.26.
2 subst. τὸ ἀ. respaldo LXX Ca.3.10, Ps.Callisth.3.22B.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
étendu en arrière : ἀνάκλιτος θρόνος siège à dos renversé, sorte de chaise longue.
Étymologie: ἀνακλίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνάκλῐτος: наклоненный, откидной: ἀ. θρόνος Plut. кресло со спинкой.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνάκλῐτος: -ον, ἀνακεκλιμένος, ἐν δίφρῳ Ἀρετ. περὶ Θερ. Ὀξ. Παθ. 1. 2. ΙΙ. ἀν. θρόνος = ἀνακλιντήριον, Πλουτ. Ρωμ. 26.
Greek Monolingual
ἀνάκλιτος, -ον (Α) ἀνακλίνω
1. ανακεκλιμένος, ξαπλωμένος
2. φρ. «ἀνάκλιτος θρόνος», το ανάκλιντρο.
Greek Monotonic
ἀνάκλῐτος: -ον, αυτός που γέρνει προς τα πίσω· ἀν. θρόνος, κάθισμα με «πλάτη», σε Πλούτ.
