τιμαλφής: Difference between revisions
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\]\],) ([\p{Greek}]+)(\))" to "$1 $2$3") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τιμαλφής''': -ές, ([[τιμή]], ἀλφεῖν) ὁ τιμὴν ἀποφέρων, [[τίμιος]], [[πολυτελής]], [[πολύτιμος]], Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 53· τιμαλφέστατον [[κτῆμα]] Πλάτ. Τίμ. 59Β· [[πρᾶγμα]] χρυσοῦ τιμαλφέστερον Νικόστρ. παρὰ Στοβ. 445. 41. - Καθ’ Ἡσύχ.: «[[τιμαλφής]]· [[ἔντιμος]], τιμὴν ἀλφαίνουσα, διὰ [[τιμῆς]] ἀγομένη· Ἴων (Ἀποσπ. 43) Φοίνικι δευτέρῳ». | |lstext='''τιμαλφής''': -ές, ([[τιμή]], [[ἀλφεῖν]]) ὁ τιμὴν ἀποφέρων, [[τίμιος]], [[πολυτελής]], [[πολύτιμος]], Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 53· τιμαλφέστατον [[κτῆμα]] Πλάτ. Τίμ. 59Β· [[πρᾶγμα]] χρυσοῦ τιμαλφέστερον Νικόστρ. παρὰ Στοβ. 445. 41. - Καθ’ Ἡσύχ.: «[[τιμαλφής]]· [[ἔντιμος]], τιμὴν ἀλφαίνουσα, διὰ [[τιμῆς]] ἀγομένη· Ἴων (Ἀποσπ. 43) Φοίνικι δευτέρῳ». | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''τῐμαλφής:''' -ές ([[τιμή]], ἀλφεῖν), αυτός που αποφέρει [[τιμή]], [[τίμιος]], [[πολύτιμος]], σε Πλάτ. | |lsmtext='''τῐμαλφής:''' -ές ([[τιμή]], [[ἀλφεῖν]]), αυτός που αποφέρει [[τιμή]], [[τίμιος]], [[πολύτιμος]], σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 12:53, 29 November 2022
English (LSJ)
ές, (τιμή, ἀλφεῖν) fetching a prize, costly, precious, A.Fr.56, Ion Trag.43; τιμαλφέστατον κτῆμα Pl.Ti.59b; πρᾶγμα χρυσοῦ τιμαλφέστερον Nicostr. ap. Stob.4.23.62, cf. Ph. 1.157; πάντα μου τὰ τιμαλφέστατα κτήματα Gal.14.66.
German (Pape)
[Seite 1114] ές, was einen Preis oder Werth findet, übh. geschätzt, geehrt, werthvoll; Aesch. frg. 47; τιμαλφέστατον κτῆμα, Plat. Tim. 59 b; φόρτος, Luc. epigr. 17 (XI, 432), u. öfter bei Sp.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui trouve son prix, qui parvient à se vendre son prix ; coûteux, précieux, cher;
Sp. τιμαλφέστατος.
Étymologie: τιμή, ἀλφάνω.
Russian (Dvoretsky)
τῑμαλφής: ἀλφάνω
1 чтимый, прославляемый Aesch.;
2 высоко ценимый (κτῆμα Plat.): χρυσοῦ τ. φόρτος Luc. драгоценный груз золота.
Greek (Liddell-Scott)
τιμαλφής: -ές, (τιμή, ἀλφεῖν) ὁ τιμὴν ἀποφέρων, τίμιος, πολυτελής, πολύτιμος, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 53· τιμαλφέστατον κτῆμα Πλάτ. Τίμ. 59Β· πρᾶγμα χρυσοῦ τιμαλφέστερον Νικόστρ. παρὰ Στοβ. 445. 41. - Καθ’ Ἡσύχ.: «τιμαλφής· ἔντιμος, τιμὴν ἀλφαίνουσα, διὰ τιμῆς ἀγομένη· Ἴων (Ἀποσπ. 43) Φοίνικι δευτέρῳ».
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ
αυτός που αξίζει πολύ, πολύτιμος
νεοελλ.
(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα τιμαλφή
κοσμήματα, πολύτιμα λίθοι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τιμή + -αλφής (< ἀλφάνω «φέρω, βρίσκω, αποκτώ»), πρβλ. πολυ-αλφής].
Greek Monotonic
τῐμαλφής: -ές (τιμή, ἀλφεῖν), αυτός που αποφέρει τιμή, τίμιος, πολύτιμος, σε Πλάτ.
Middle Liddell
τῐμ-αλφής, ές τιμή, ἀλφεῖν]
fetching a prize, costly, precious, Plat.
Mantoulidis Etymological
(=πολύτιμος). Ἀπό τό τιμή + ἀλφεῖν τοῦ ἀλφάνω (=κερδίζω). Δές γιά ἄλλα παράγωγα στή λέξη τιμή.
