δυσφιλής

English (LSJ)

ές, hateful, δάκος A.Ag.1232; γαμήλευμα Id.Ch.624; γέρων S.OC1258, etc.

Spanish (DGE)

(δυσφῐλής) -ές
odioso, δάκος A.A.1232, λιμός A.A.1641, γαμήλευμα A.Ch.624, ἐκ δ' ὀμμάτων λείβουσι δυσφιλῆ λίβα sus ojos destilan un flujo odioso ref. la sangre, de las Harpías, A.Eu.54, πίνος S.OC 1258.

German (Pape)

[Seite 690] ές, schlecht geliebt, d. i. gehaßt, verabscheut; Aesch. Ch. 615 u. öfter; θεοῖς 628; βία Eum. 54; πίνος Soph. O. C. 1260.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
odieux.
Étymologie: δυσ-, φιλέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δυσφιλής -ές [δυσ-, φιλέω] niet geliefd, hatelijk.

Russian (Dvoretsky)

δυσφῐλής: нелюбимый, ненавистный Aesch., Soph.

Greek Monolingual

δυσφιλής, -ές (Α)
μισητός.

Greek Monotonic

δυσφῐλής: -ές (φιλέω), μισητός, απεχθής, σε Αισχύλ., Σοφ.

Greek (Liddell-Scott)

δυσφῐλής: -ές, μισητός, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1232, Χο. 624, Σοφ. Ο. Κ. 1258, κτλ.

Middle Liddell

δυσ-φῐλής, ές φιλέω
hateful, Aesch., Soph.