ἐνηβητήριον

English (LSJ)

τό, place of amusement, Hdt.2.133, Ael.NA11.10.

Spanish (DGE)

-ου, τό
lugar de recreo o diversión Hdt.2.133, Ael.NA 11.10.

German (Pape)

[Seite 840] τό, Vergnügungsort; Her. 2, 133; Ael. N. A. 11, 10.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
lieu de récréation juvénile.
Étymologie: ἐν, ἡβάω.

Russian (Dvoretsky)

ἐνηβητήριον: τό место для развлечений или развлечение, удовольствие Her.

Greek (Liddell-Scott)

ἐνηβητήριον: τό, τόπος διασκεδάσεως, Ἡρόδ. 2. 133, ἔνθα ἴδε Valck.

Greek Monolingual

ἐνηβητήριον, το (Α)
τόπος διασκέδασης, αναψυχής («καὶ ἵνα πυνθάνοιτο εἶναι ἐνηβητήρια ἐπιτηδεότατα», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ένηβος + -τήριον].

Greek Monotonic

ἐνηβητήριον: τό (ἡβάω), τόπος διασκέδασης, σε Ηρόδ.

Middle Liddell

ἐν-ηβητήριον, ου, τό, ἡβάω
a place of amusement, Hdt.