ὁμήθης: Difference between revisions

From LSJ

μή μοι θεοὺς καλοῦσα βουλεύου κακῶς· πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας μήτηρ, γυνὴ Σωτῆρος· ὦδ᾽ ἔχει λόγος → When you invoke the gods, do not be ill-advised. For Obedience is the mother of Success, wife of Salvation—as the saying goes.

Source
m (Text replacement - "of Place" to "of place")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\)\]" to "<b>πρβλ.</b> $2$4, $7$9)]")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ὁμήθης]], -ες (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει τις ίδιες συνήθειες ή τον ίδιο χαρακτήρα με κάποιον [[άλλο]]<br /><b>2.</b> (για [[τόπο]]) ο [[συνήθης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ομ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἦθος]] (<b>πρβλ.</b> <i>ευ</i>-<i>ήθης</i>, <i>κακο</i>-<i>ήθης</i>)].
|mltxt=[[ὁμήθης]], -ες (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει τις ίδιες συνήθειες ή τον ίδιο χαρακτήρα με κάποιον [[άλλο]]<br /><b>2.</b> (για [[τόπο]]) ο [[συνήθης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ομ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἦθος]] (<b>πρβλ.</b> [[ευήθης]], [[κακοήθης]])].
}}
}}

Revision as of 08:13, 8 May 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὁμήθης Medium diacritics: ὁμήθης Low diacritics: ομήθης Capitals: ΟΜΗΘΗΣ
Transliteration A: homḗthēs Transliteration B: homēthēs Transliteration C: omithis Beta Code: o(mh/qhs

English (LSJ)

ες, (ἦθος) A = ὁμοήθης, A.R.2.917,3.118, Call.Aet.1.1.5, Nonn.D.5.364, Q.S.9.405. 2 of places, accustomed, λίμνη Nic. Th.415.

German (Pape)

[Seite 330] ες, = ὁμοήθης; ἄνδρες, Ap. Rh. 2, 917; λίμνη, Nic. Th. 415.

Greek (Liddell-Scott)

ὁμήθης: -ες, (ἦθος) = ὁμοήθης, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 917, Γ. 118· ― ἐπὶ τόπων, εἰθισμένος, συνήθης, Νικ. Θηρ. 415.

Greek Monolingual

ὁμήθης, -ες (Α)
1. αυτός που έχει τις ίδιες συνήθειες ή τον ίδιο χαρακτήρα με κάποιον άλλο
2. (για τόπο) ο συνήθης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + ἦθος (πρβλ. ευήθης, κακοήθης)].