χαροποιός: Difference between revisions

From LSJ

κοινὴ γὰρ ἡ τύχη καὶ τὸ μέλλον ἀόρατον → fortune is common to all, the future is unknown | fortune is common to all and the future unknown | fate is common to all and the future unknown

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+), ([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2, $3.<br")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=charopoios
|Transliteration C=charopoios
|Beta Code=xaropoio/s
|Beta Code=xaropoio/s
|Definition=όν, [[gladdening]], <span class="bibl">Procl.<span class="title">Par.Ptol.</span>16</span>, Hsch. [[sub verbo|s.v.]] [[εὐρίζων ἀγαλλιάματι]], [[falsa lectio|f.l.]] for [[χαροποί]] in <span class="bibl">[[LXX]] <span class="title">Ge.</span>49.12</span>.
|Definition=χαροποιόν, [[gladdening]], Procl.''Par.Ptol.''16, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] [[sub verbo|s.v.]] [[εὐρίζων ἀγαλλιάματι]], [[falsa lectio|f.l.]] for [[χαροποί]] in [[LXX]] ''Ge.''49.12.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 10:56, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: χᾰροποιός Medium diacritics: χαροποιός Low diacritics: χαροποιός Capitals: ΧΑΡΟΠΟΙΟΣ
Transliteration A: charopoiós Transliteration B: charopoios Transliteration C: charopoios Beta Code: xaropoio/s

English (LSJ)

χαροποιόν, gladdening, Procl.Par.Ptol.16, Hsch. s.v. εὐρίζων ἀγαλλιάματι, f.l. for χαροποί in LXX Ge.49.12.

German (Pape)

[Seite 1339] Freude machend, erfreuend, θυσίαι Eur. Hec. 917 u. Χάριτες Phoen. 800 f. L. statt χοροποιός, nach Pors.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui réjouit, agréable.
Étymologie: χαρά, ποιέω.

Russian (Dvoretsky)

χᾰροποιός: радующий, радостный (θυσία Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

χᾰροποιός: -όν, ὁ προξενῶν χαράν, φαιδρύνων, κάμνων τινὰ νὰ χαίρη, ὁφθαλμοὶ Ἑβδ. (Γεν. ΜΘ΄, 12), πρβλ. Σχόλ. εἱς Ἱλ. Ν 82, Σουΐδ.· - πρβλ. χοροποιός. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σελ. 149, 151.

Greek Monolingual

-ό / χαροποιός, -όν, ΝΜΑ
χαρμόσυνος
νεοελλ.
(το ουδ. στον πληθ. χωρίς άρθ. ως επίρρ.) χαροποιά
χαρμόσυνα, με χαρά
μσν.-αρχ.
χαρωπός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαρά + -ποιός].