ἰθυδίκης

English (LSJ)

[δῐ], ου, ὁ, giving right judgement, Hes. Op.230, APl.4.35.

German (Pape)

[Seite 1245] gerade, gerecht richtend, Hes. O. 232, im Gegensatz von σκολιαὶ δίκαι, u. Sp., wie Ep. ad. 347 (Plan. 35).

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
qui juge droitement, équitablement.
Étymologie: ἰθύς, δίκη.
Ant. δωροφάγος.

Russian (Dvoretsky)

ἰθῠδίκης: ου (ῑθ, δῐ) ὁ праведно судящий, справедливый (ἄνδρες Hes.).

Greek (Liddell-Scott)

ἰθῠδίκης: ῑθ-, ου, ὁ, ὁ δικαίως κρίνων, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 228, ἀντίθετον τῷ δωροφάγος, αὐτόθι 219, πρβλ. Ἀνθ. Πλαν. 4. 35.

Greek Monolingual

ἰθυδίκης, ὁ (Α)
αυτός που κρίνει δίκαια, ορθά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰθύς (Ι) + -δικης (< δίκη), πρβλ. αγωνοδίκης, ειρηνοδίκης].

Greek Monotonic

ἰθῠδίκης: [ῑθ] δῐ], -ου, ὁ (δίκη), αυτός που εξάγει δίκαια κρίση, που αποφαίνεται δικαίως, σε Ησίοδ.

Middle Liddell

ἰ¯θῠ-δίκης, ου, δίκη
giving right judgment, Hes.