ἀκολάκευτος: Difference between revisions Search Google

From LSJ

τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.

Source
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)\) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z])" to ") $1 $3")
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἀκολάκευτος:''' (λᾰ) недоступный для лести Plat., Plut.
|elrutext='''ἀκολάκευτος:''' (λᾰ) [[недоступный для лести]] lat., Plut.
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 21:30, 21 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκολάκευτος Medium diacritics: ἀκολάκευτος Low diacritics: ακολάκευτος Capitals: ΑΚΟΛΑΚΕΥΤΟΣ
Transliteration A: akolákeutos Transliteration B: akolakeutos Transliteration C: akolakeftos Beta Code: a)kola/keutos

English (LSJ)

ἀκολάκευτον,
A not liable to flattery, οὐσία, τροφή, Pl.Lg.729a, Them.Or.6.97b; not pampered, σώματα Max.Tyr.23.1.
II Act., not flattering, λόγοι Id.31.6; θεραπεία Jul.Or.2.86b; ψῆφος Them.Or.2.27b. Adv. ἀκολακεύτως Cic.Att.13.51.1, Ph.1.449.

Spanish (DGE)

-ον
I 1no adulado, no mimado σώματα Max.Tyr.17.1.
2 que no atrae aduladores οὐσία Pl.Lg.729a, τροφή Them.Or.6.81b.
3 que no se deja adular ἀνήρ M.Ant.1.16.4, κολακεύων ἀκολάκευτον Ph.1.195.
4 que no adula λόγοι Max.Tyr.25.6, θεραπεία Iul.Or.3.86b, ψῆφος Them.Or.2.27b.
II adv. -ως sin adulación προσελθεῖν Ph.1.449, scripsi Cic.Att.349.1.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non flatté de, insensible à la flatterie.
Étymologie: , κολακεύω.

German (Pape)

ungeschmeichelt, nicht Schmeicheleien offen stehend, Plat. Legg. V.729a; oft Plut., z.B. Mar. 42; Sp. nicht schmeichelnd, neben ἀθώπευτος, Teles Stob. 97.31 E.
• Adv. ἀκολακεύτως, ohne Schmeichelei, Cic. Att. 13.51.

Russian (Dvoretsky)

ἀκολάκευτος: (λᾰ) недоступный для лести lat., Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκολάκευτος: -ον, ὁ μὴ διὰ κολακειῶν διαφθειρόμενος, Πλάτ. Νόμ. 729Α. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ κολακεύων, Τέλης παρὰ Στοβ. 524, ἐν τέλ. οὕτως ἐπίρρ. -τως, Κικ. πρὸς Ἀττ. 13. 51, 1.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀκολάκευτος, -ον) κολακεύω
εκείνος που δεν παρασύρεται ή δεν διαφθείρεται με κολακείες
νεοελλ.
αυτός τον οποίο δεν έχουν κολακέψει
αρχ.
όποιος δεν κολακεύει τους άλλους, δεν επιδιώκει να κολακέψει.