Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

devincio: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these

Euripides, Suppliants, 968
m (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+) }}" to ":: $1$2 $3$4 $5$6 $7$8 $9 }}")
(CSV import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=dē-[[vincio]], vīnxī, vīnctum, īre, [[fest]] [[umwinden]], [[umbinden]], [[verbinden]], [[festbinden]], [[fesseln]], I) eig.: [[devinctus]] fasciis, Cic.: [[devinctus]] [[tempora]] lauro, Tibull.: colla d. catenis, Sil.: opercula [[plumbo]], Liv. – alqm ad taurum, Plaut.: servum, Plaut.: leonem, Plin.: manibus pedibusque devinctis, Plin. – II) übtr.: A) übh. [[eng]] [[verbinden]], 1) im allg.: [[illud]] [[vinculum]], [[quod]] [[primum]] homines [[inter]] se [[rei]] publicae societate devinxit, Cic.: sanguinis [[coniunctio]] benevolentiā devincit homines et caritate, Cic.: se affinitate cum alqo, Cic. – 2) insbes. [[als]] rhet. t. t., die [[Rede]] [[kurz]] [[zusammenfassen]], [[zusammendrängen]], verba comprehensione, Cic.: [[ebenso]] unā complexione, Cic. – B) jmd. [[durch]] die [[Macht]] der Waffen, der Reize, der [[Rede]] usw. [[fesseln]], in Banden [[schlagen]], [[sich]] [[ganz]] zu [[eigen]]-, [[ergeben]] [[machen]], omnes omnium gentium partes [[tribus]] triumphis, Cic.: urbem praesidiis, im [[Gehorsam]] [[erhalten]], Cic.: filium [[suis]] copiis (v. [[einer]] [[Frau]]), Cic.: [[animus]] ebrietate [[devinctus]], gleichs. in Fesseln geschlagener, Sen. – consuetudine et coniugio liberali [[devinctus]], Ter.: uxoris misericordiā [[devinctus]], Ter. – mentem necessitate fati, Cic.: animos eorum, [[qui]] audiant, voluptate ([[durch]] die [[Anmut]] [[des]] Vortrags), Cic.: et [[quo]] [[quisque]] [[fere]] studio [[devinctus]] adhaeret, Lucr.: [[quo]] studio me a [[prima]] aetate devinctum fuisse [[saepe]] audivi, [[Fronto]]. – C) [[moralisch]] [[verbinden]], [[binden]], [[verpflichten]], [[verbindlich]] [[machen]], [[nötigen]], alqm [[sibi]] [[istoc]] [[facto]], Plaut.: alqm beneficio, Cic.: alqm iureiurando, Cic.: se scelere, [[sich]] [[schuldig]] [[machen]], Cic.: se cupiditate malā, [[sich]] [[verstricken]], Cic.: [[eius]] religione [[devinctus]] astrictusque, [[durch]] seine Eidespflichten gebunden u. umstrickt, Cic.: filii devincti maternis meritis, Corp. inscr. Lat. 6, 1754 (a. 395 p. Chr.). – / Perf. synkop. devinxti, Plaut. asin. 849.
|georg=dē-[[vincio]], vīnxī, vīnctum, īre, [[fest]] [[umwinden]], [[umbinden]], [[verbinden]], [[festbinden]], [[fesseln]], I) eig.: [[devinctus]] fasciis, Cic.: [[devinctus]] [[tempora]] lauro, Tibull.: colla d. catenis, Sil.: opercula [[plumbo]], Liv. – alqm ad taurum, Plaut.: servum, Plaut.: leonem, Plin.: manibus pedibusque devinctis, Plin. – II) übtr.: A) übh. [[eng]] [[verbinden]], 1) im allg.: [[illud]] [[vinculum]], [[quod]] [[primum]] homines [[inter]] se [[rei]] publicae societate devinxit, Cic.: sanguinis [[coniunctio]] benevolentiā devincit homines et caritate, Cic.: se affinitate cum alqo, Cic. – 2) insbes. [[als]] rhet. t. t., die [[Rede]] [[kurz]] [[zusammenfassen]], [[zusammendrängen]], verba comprehensione, Cic.: [[ebenso]] unā complexione, Cic. – B) jmd. [[durch]] die [[Macht]] der Waffen, der Reize, der [[Rede]] usw. [[fesseln]], in Banden [[schlagen]], [[sich]] [[ganz]] zu [[eigen]]-, [[ergeben]] [[machen]], omnes omnium gentium partes [[tribus]] triumphis, Cic.: urbem praesidiis, im [[Gehorsam]] [[erhalten]], Cic.: filium [[suis]] copiis (v. [[einer]] [[Frau]]), Cic.: [[animus]] ebrietate [[devinctus]], gleichs. in Fesseln geschlagener, Sen. – consuetudine et coniugio liberali [[devinctus]], Ter.: uxoris misericordiā [[devinctus]], Ter. – mentem necessitate fati, Cic.: animos eorum, [[qui]] audiant, voluptate ([[durch]] die [[Anmut]] [[des]] Vortrags), Cic.: et [[quo]] [[quisque]] [[fere]] studio [[devinctus]] adhaeret, Lucr.: [[quo]] studio me a [[prima]] aetate devinctum fuisse [[saepe]] audivi, [[Fronto]]. – C) [[moralisch]] [[verbinden]], [[binden]], [[verpflichten]], [[verbindlich]] [[machen]], [[nötigen]], alqm [[sibi]] [[istoc]] [[facto]], Plaut.: alqm beneficio, Cic.: alqm iureiurando, Cic.: se scelere, [[sich]] [[schuldig]] [[machen]], Cic.: se cupiditate malā, [[sich]] [[verstricken]], Cic.: [[eius]] religione [[devinctus]] astrictusque, [[durch]] seine Eidespflichten gebunden u. umstrickt, Cic.: filii devincti maternis meritis, Corp. inscr. Lat. 6, 1754 (a. 395 p. Chr.). – / Perf. synkop. devinxti, Plaut. asin. 849.
}}
{{LaZh
|lnztxt=devincio, is, nxi, nctum, cire. 4. :: 結。緊綁。— sibi eum beneficiis 以恩感其心。— se scelere 犯罪而罹法網。— templum religione 供獻新廟。
}}
}}

Latest revision as of 18:20, 12 June 2024

Latin > English

devincio devincire, devinxi, devinctus V :: tie up, bind fast; obligate, oblige; unite closely

Latin > English (Lewis & Short)

dē-vincĭo: nxi, nctum, 4 (
I perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to bind fast, tie up (class.; esp. freq. in trop. signif.).
I Lit.: servum, Plaut. Men. 5, 2, 92; cf. leonem, Plin. 8, 16, 21, § 54: Dircam ad taurum, Plaut. Ps. 1, 2, 65: aliquem fasciis, Cic. Brut. 60, 217; cf.: opercula plumbo, Liv. 40, 29.—In Greek constr.: devinctus tempora lauro, encircled, crowned, Tib. 2, 5, 5 et saep.—
II Trop., to bind together, to unite closely; to engage, to oblige, lay under obligation: totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis, Cic. Agr. 1, 5, 16: illud vinculum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit, id. Rep. 1, 26; cf.: eloquentia nos juris, legum, urbium societate devinxit, id. N. D. 2, 59, 148: nec acervatim multa frequentans una complexione devinciet, id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. § 1: istoc me facto tibi devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21; so of laying under an obligation by kindness, beneficence, etc.: ambo nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio, id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.: suos praemiis, adversarios clementiae specie, Cic. Phil. 2, 45 fin.: homines benevolentia et caritate, id. Off. 1, 17, 54: virum sibi praestanti in eum liberalitate, id. Fam. 1, 7, 3: animos centurionum pignore, Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.: aliquem omni cautione, foedere, exsecratione, Cic. Sest. 7, 15: se cum aliquo affinitate, id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29: ubi animus semel se cupiditate devinxit mala, id. Heaut. 1, 2, 34; cf.: animum misericordia, id. Hec. 1, 2, 93: devinctus Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22: se vino, Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.: animum ebrietate, Sen. Ep. 83 med.: membra sopore, Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-vinctus, a, um, P. a., devoted, greatly attached to (very rare): quibus (studiis) uterque nostrum devinctus est, Cic. Fam. 3, 13, 2: studiis a pueritia dediti ac devincti, id. ib. 15, 4, 16: uxori devinctus, Tac. A. 11, 28: devinctior alicui, Hor. S. 1, 5, 42.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dēvincĭō,¹⁰ vīnxī, vīnctum, īre, tr.,
1 lier, attacher, enchaîner : devinctus erat fasciis Cic. Br. 217, il était emmailloté de bandelettes ; devincire Dircam ad taurum Pl. Ps. 200, attacher Dircé à un taureau
2 [fig.] lier, attacher : animos voluptate Cic. Br. 276, tenir les esprits sous le charme [s’attacher l’auditoire] ; ab isto beneficiis devinciebatur Cic. Verr. 2, 5, 82, cet individu le tenait attaché par ses bienfaits ; vir tibi tua liberalitate devinctus Cic. Fam. 1, 7, 3, homme lié à toi par ta générosité ; cum summo illo oratore affinitate sese devinxerat Cic. Br. 98, il s’était allié à cet éminent orateur ; homines juris societate Cic. Nat. 2, 148, unir les hommes par les liens du droit ; hunc Cn. Pompeius omni cautione, fœdere, exsecratione devinxerat nihil contra me esse facturum Cic. Sest. 15, cet homme, Cn. Pompée par toutes les formes de garantie, de pacte, de serment l’avait enchaîné à la promesse de ne rien faire contre moi || [rhét.] verba comprensione Cic. Br. 140, enchaîner les mots en période. pf. sync. devinxti Pl. As. 849.

Latin > German (Georges)

dē-vincio, vīnxī, vīnctum, īre, fest umwinden, umbinden, verbinden, festbinden, fesseln, I) eig.: devinctus fasciis, Cic.: devinctus tempora lauro, Tibull.: colla d. catenis, Sil.: opercula plumbo, Liv. – alqm ad taurum, Plaut.: servum, Plaut.: leonem, Plin.: manibus pedibusque devinctis, Plin. – II) übtr.: A) übh. eng verbinden, 1) im allg.: illud vinculum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit, Cic.: sanguinis coniunctio benevolentiā devincit homines et caritate, Cic.: se affinitate cum alqo, Cic. – 2) insbes. als rhet. t. t., die Rede kurz zusammenfassen, zusammendrängen, verba comprehensione, Cic.: ebenso unā complexione, Cic. – B) jmd. durch die Macht der Waffen, der Reize, der Rede usw. fesseln, in Banden schlagen, sich ganz zu eigen-, ergeben machen, omnes omnium gentium partes tribus triumphis, Cic.: urbem praesidiis, im Gehorsam erhalten, Cic.: filium suis copiis (v. einer Frau), Cic.: animus ebrietate devinctus, gleichs. in Fesseln geschlagener, Sen. – consuetudine et coniugio liberali devinctus, Ter.: uxoris misericordiā devinctus, Ter. – mentem necessitate fati, Cic.: animos eorum, qui audiant, voluptate (durch die Anmut des Vortrags), Cic.: et quo quisque fere studio devinctus adhaeret, Lucr.: quo studio me a prima aetate devinctum fuisse saepe audivi, Fronto. – C) moralisch verbinden, binden, verpflichten, verbindlich machen, nötigen, alqm sibi istoc facto, Plaut.: alqm beneficio, Cic.: alqm iureiurando, Cic.: se scelere, sich schuldig machen, Cic.: se cupiditate malā, sich verstricken, Cic.: eius religione devinctus astrictusque, durch seine Eidespflichten gebunden u. umstrickt, Cic.: filii devincti maternis meritis, Corp. inscr. Lat. 6, 1754 (a. 395 p. Chr.). – / Perf. synkop. devinxti, Plaut. asin. 849.

Latin > Chinese

devincio, is, nxi, nctum, cire. 4. :: 結。緊綁。— sibi eum beneficiis 以恩感其心。— se scelere 犯罪而罹法網。— templum religione 供獻新廟。