θανατόεις: Difference between revisions
μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thanatoeis | |Transliteration C=thanatoeis | ||
|Beta Code=qanato/eis | |Beta Code=qanato/eis | ||
|Definition=θανατόεσσα, θανατόεν, [[deadly]], ἁμαρτήματα S. ''Ant.''1262 (lyr.); μόρος E.''IA''1288 (lyr.). | |Definition=θανατόεσσα, θανατόεν, [[deadly]], ἁμαρτήματα [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''1262 (lyr.); μόρος E.''IA''1288 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 07:32, 13 November 2024
English (LSJ)
θανατόεσσα, θανατόεν, deadly, ἁμαρτήματα S.Ant.1262 (lyr.); μόρος E.IA1288 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1186] εσσα, εν, = θανάσιμος; ἁμαρτήματα Soph. Ant. 1248; πόρος, der Todespfad, Eur. I. A. 1273.
French (Bailly abrégé)
όεσσα, όεν;
c. θανάσιμος.
Étymologie: θάνατος.
Russian (Dvoretsky)
θᾰνᾰτόεις: όεσσα, όεν, gen. εντος
1 смертельный, причиняющий смерть (ἁμαρτήματα Soph.);
2 смертный, роковой (μόρος Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
θᾰνᾰτόεις: εσσα, εν, θανάσιμος, ἁμαρτήματα Σοφ. Ἀντ. 1262· μόρος Εὐρ. Ι. Α. 1289.
Greek Monolingual
θανατόεις, -εσσα, -εν (Α)
ο θανάσιμος («θανατόεντα ἁμαρτήματα», Σοφ.)·
[ΕΤΥΜΟΛ. < θάνατος + επίθημα –όεις (πρβλ. βρυόεις, δρυόεις, ζακρυόεις)].
Greek Monotonic
θᾰνᾰτόεις: -εσσα, -εν, θανάσιμος, σε Σοφ., Ευρ.
Middle Liddell
θᾰνᾰτόεις, εσσα, εν
deadly, Soph., Eur. [from θάνᾰτος]