σπείραμα: Difference between revisions
ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
(6_12) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σπείρᾱμα''': Ἰω. -ημα, τό, ([[σπειράομαι]]) [[ἑλιγμός]], ἑλικοειδὴς [[συστροφή]], [[σπεῖρα]], «κουλλούριασμα» ἐχίδνης Αἰσχύλ. Χο. 248· ὄφεων Ἀριστ. π. θαυμασ. 130, πρβλ. Διόδ. 3. 36, Πλούτ., κλπ.· σπ. περισφυρίοιο δράκοντος, ἐπὶ κοσμήματος ὁμοίου πρὸς ὄφιν, Ἀνθ. Π. 6. 207· - μεταφ., αἰῶνος σπ., [[περίοδος]], [[κύκλος]], Ἀνθ. Π. παράρτ. 109. 2) = [[σπάργανον]]. Νικ. Ἀλεξιφ. 417. 3) συνεστραμμένον [[σχοινίον]] ἢ κλωστή, Φώτ., κλπ. | |lstext='''σπείρᾱμα''': Ἰω. -ημα, τό, ([[σπειράομαι]]) [[ἑλιγμός]], ἑλικοειδὴς [[συστροφή]], [[σπεῖρα]], «κουλλούριασμα» ἐχίδνης Αἰσχύλ. Χο. 248· ὄφεων Ἀριστ. π. θαυμασ. 130, πρβλ. Διόδ. 3. 36, Πλούτ., κλπ.· σπ. περισφυρίοιο δράκοντος, ἐπὶ κοσμήματος ὁμοίου πρὸς ὄφιν, Ἀνθ. Π. 6. 207· - μεταφ., αἰῶνος σπ., [[περίοδος]], [[κύκλος]], Ἀνθ. Π. παράρτ. 109. 2) = [[σπάργανον]]. Νικ. Ἀλεξιφ. 417. 3) συνεστραμμένον [[σχοινίον]] ἢ κλωστή, Φώτ., κλπ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ατος (τό) :<br />enroulement ; replis d’un serpent.<br />'''Étymologie:''' [[σπειράομαι]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:29, 9 August 2017
English (LSJ)
Ion. σπείρ-ημα, ατος, τό,
A coil, convolution, ἐχίδνης A.Ch. 248; ὄφεων Arist.Mir.843a32, cf. D.S.3.36, Plu.2.972f, etc.; σ. περισφυρίοιο δράκοντος, of a serpent-shaped ornament, AP6.207 (Arch.): metaph., αἰῶνος σπειρήματα periods, cycles, App.Anth.3.186. 2= σπάργανον, Nic.Al.417. 3 twisted thread, Hsch. and Phot. s.v. μήρυμα. 4 rolled bandage, Gal. 18(1).788,809, al.
German (Pape)
[Seite 918] τό, dor. u. att. = σπείρημα, Jac. A. P. 171; ἐν πλεκταῖσι καὶ σπειράμασιν δεινῆς ἐχίδνης Aesch. Ch. 248; S. Emp. adv. log. 1, 188.
Greek (Liddell-Scott)
σπείρᾱμα: Ἰω. -ημα, τό, (σπειράομαι) ἑλιγμός, ἑλικοειδὴς συστροφή, σπεῖρα, «κουλλούριασμα» ἐχίδνης Αἰσχύλ. Χο. 248· ὄφεων Ἀριστ. π. θαυμασ. 130, πρβλ. Διόδ. 3. 36, Πλούτ., κλπ.· σπ. περισφυρίοιο δράκοντος, ἐπὶ κοσμήματος ὁμοίου πρὸς ὄφιν, Ἀνθ. Π. 6. 207· - μεταφ., αἰῶνος σπ., περίοδος, κύκλος, Ἀνθ. Π. παράρτ. 109. 2) = σπάργανον. Νικ. Ἀλεξιφ. 417. 3) συνεστραμμένον σχοινίον ἢ κλωστή, Φώτ., κλπ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
enroulement ; replis d’un serpent.
Étymologie: σπειράομαι.
