ὑπόχαλκος: Difference between revisions
τὸν αὐτὸν ἔρανον ἀποδοῦναι → pay him back in his own coin, repay him in his own coin, pay someone back in their own coin, pay back in someone's own coin, give tit for tat, pay back in kind
(6_18) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑπόχαλκος''': -ον, ὁ περιέχων χαλκόν, συγκεκραμένος [[μετὰ]] χαλκοῦ, Πλάτ. Πολ. 415Β, Συλλ. Ἐπιγρ. 151. 20 μεταφ., Πλούτ. 2. 1Β, 65Α· πρβλ. [[ὑπάργυρος]], [[ὑποσίδηρος]], [[ὑπόχρυσος]]. 2) ὁ ἠχῶν ὡς [[χαλκός]], ὑπ. ἠχὼ φέρειν Φιλόστρ. 100. 3) ὁ ἔχων [[χρῶμα]] χαλκοῦ, Σχόλ. εἰς Ὀδ. Χ. 299. ― [[Κατὰ]] Σουΐδ.: «ὑπόχαλκον δέ σου τὸ [[χρυσίον]], ἀντὶ τοῦ μίξιμον, παρακεκομμένον τὸ [[νόμισμα]], παραχαράξιμον». | |lstext='''ὑπόχαλκος''': -ον, ὁ περιέχων χαλκόν, συγκεκραμένος [[μετὰ]] χαλκοῦ, Πλάτ. Πολ. 415Β, Συλλ. Ἐπιγρ. 151. 20 μεταφ., Πλούτ. 2. 1Β, 65Α· πρβλ. [[ὑπάργυρος]], [[ὑποσίδηρος]], [[ὑπόχρυσος]]. 2) ὁ ἠχῶν ὡς [[χαλκός]], ὑπ. ἠχὼ φέρειν Φιλόστρ. 100. 3) ὁ ἔχων [[χρῶμα]] χαλκοῦ, Σχόλ. εἰς Ὀδ. Χ. 299. ― [[Κατὰ]] Σουΐδ.: «ὑπόχαλκον δέ σου τὸ [[χρυσίον]], ἀντὶ τοῦ μίξιμον, παρακεκομμένον τὸ [[νόμισμα]], παραχαράξιμον». | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui renferme du cuivre ; <i>fig.</i> falsifié, faux, trompeur.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[χαλκός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:33, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A containing a mixture of copper, Pl.R.415b; κανοῦν χρυσοῦν ὑπόχαλκον bronze gilt, IG22.1407.21; ὑπόχαλκον δέ σου τὸ χρυσίον Com.Adesp. (?) ap.Suid. s.v. ὑπόχαλκον: metaph., Plu.2.1b, 65a: cf. ὑπάργυρος, etc. 2 sounding like copper, ὑ. ἠχὼ φέρειν Philostr.VA3.8. 3 of a copper colour, ζῷον ὑπόχαλκον τὴν μορφήν (sc. the οἶστρος or μύωψ) Sch.Od.22.299.
German (Pape)
[Seite 1239] unten von Kupfer, Plat. Rep. III, 415 b; bes. von Münzen, die von Kupfer u. versilbert oder vergoldet sind, dah. übh. unächt, verfälscht, Plut. ed. lib. 2, mit κίβδηλος verbunden.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπόχαλκος: -ον, ὁ περιέχων χαλκόν, συγκεκραμένος μετὰ χαλκοῦ, Πλάτ. Πολ. 415Β, Συλλ. Ἐπιγρ. 151. 20 μεταφ., Πλούτ. 2. 1Β, 65Α· πρβλ. ὑπάργυρος, ὑποσίδηρος, ὑπόχρυσος. 2) ὁ ἠχῶν ὡς χαλκός, ὑπ. ἠχὼ φέρειν Φιλόστρ. 100. 3) ὁ ἔχων χρῶμα χαλκοῦ, Σχόλ. εἰς Ὀδ. Χ. 299. ― Κατὰ Σουΐδ.: «ὑπόχαλκον δέ σου τὸ χρυσίον, ἀντὶ τοῦ μίξιμον, παρακεκομμένον τὸ νόμισμα, παραχαράξιμον».
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui renferme du cuivre ; fig. falsifié, faux, trompeur.
Étymologie: ὑπό, χαλκός.
