κνηκός: Difference between revisions

From LSJ

αὔριον ὔμμε‎ πάσας ἐγὼ λουσῶ Συβαρίτιδος ἔνδοθι λίμνας‎ → tomorrow I'll wash you one and all in Sybaris lake

Source
(6_10)
(Bailly1_3)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''κνηκός''': -ή, -όν, Δωρ. κνᾱκός, ά, όν, ἔχων [[χρῶμα]] κροκίζον, κιτρινωπὸν ὡς ὁ [[σπόρος]], ἢ τὸ «χνοῦδι» τῆς κνήκου (Ἡσύχ., πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 19, 2), ἐπὶ τῆς αἰγός, Θεόκρ. 7. 16, Ἀνθ. Π. 6. 32· ἢ τοῦ λύκου, Βάρβ. 113. 2 Boisson.· ― [[ἐντεῦθεν]] ὁ [[τράγος]] καλεῖται κνάκων, ὁ, Θεόκρ. 3. 5· καὶ ὁ [[λύκος]], [[κνηκίας]], Βάβριος 112, 12.
|lstext='''κνηκός''': -ή, -όν, Δωρ. κνᾱκός, ά, όν, ἔχων [[χρῶμα]] κροκίζον, κιτρινωπὸν ὡς ὁ [[σπόρος]], ἢ τὸ «χνοῦδι» τῆς κνήκου (Ἡσύχ., πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 19, 2), ἐπὶ τῆς αἰγός, Θεόκρ. 7. 16, Ἀνθ. Π. 6. 32· ἢ τοῦ λύκου, Βάρβ. 113. 2 Boisson.· ― [[ἐντεῦθεν]] ὁ [[τράγος]] καλεῖται κνάκων, ὁ, Θεόκρ. 3. 5· καὶ ὁ [[λύκος]], [[κνηκίας]], Βάβριος 112, 12.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />roux, fauve : ὁ [[κνηκός]] ([[θήρ]]) le loup.<br />'''Étymologie:''' DELG [[κνῆκος]].<br /><i><b>Syn.</b></i> [[κνηκίας]], [[λύκος]], [[μονιός]], [[μονόλυκος]].
}}
}}

Revision as of 19:55, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κνηκός Medium diacritics: κνηκός Low diacritics: κνηκός Capitals: ΚΝΗΚΟΣ
Transliteration A: knēkós Transliteration B: knēkos Transliteration C: knikos Beta Code: knhko/s

English (LSJ)

ή, όν, Dor. κνᾱκός, ά, όν,

   A pale yellow, tawny, of the goat, Thespis 4, Theoc.7.16, AP6.32 (Agath.); so in oracular style, Epigr.Gr.1034.23; of the wolf, Babr.113.2; cf. κνακός· ψαρός, ἵππος, Hsch. (Perh. cogn. with Skt. kāñcanam 'gold', OPruss. cucan 'brown', OE. hunig 'honey'.)

German (Pape)

[Seite 1460] dor. κνακός, gelblich, von der salben Farbe der Safflorblüthe u. des Safflorsaamens, isabellfarbig, Schol. Theocr. 7, 16; τράγοιο κνηκὸν δέρμα Theocr. 7, 16; vgl. Agath. 29 (VI, 32); vom Wolfe, Babr. 113, 2, s. κνηκίας.

Greek (Liddell-Scott)

κνηκός: -ή, -όν, Δωρ. κνᾱκός, ά, όν, ἔχων χρῶμα κροκίζον, κιτρινωπὸν ὡς ὁ σπόρος, ἢ τὸ «χνοῦδι» τῆς κνήκου (Ἡσύχ., πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 19, 2), ἐπὶ τῆς αἰγός, Θεόκρ. 7. 16, Ἀνθ. Π. 6. 32· ἢ τοῦ λύκου, Βάρβ. 113. 2 Boisson.· ― ἐντεῦθεντράγος καλεῖται κνάκων, ὁ, Θεόκρ. 3. 5· καὶ ὁ λύκος, κνηκίας, Βάβριος 112, 12.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
roux, fauve : ὁ κνηκός (θήρ) le loup.
Étymologie: DELG κνῆκος.
Syn. κνηκίας, λύκος, μονιός, μονόλυκος.