θεῖον: Difference between revisions
ἔτυχες εἰς τὴν μάχην ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ πεμφθεὶς → you happened to be sent into the battle by the general
(6_6) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θεῖον''': Ἐπ. [[θέειον]] καὶ ([[ἅπαξ]]) [[θήϊον]], τό, θειάφι, Λατ. sulfur, ἐν χρήσει πρὸς [[κάπνισμα]] καὶ ἐξάγνισιν (πρβλ. [[θειόω]]), [[δέπας]]... ἐκάθηρε θεείῳ Ἰλ. Π. 228· [[οἶσε]] [[θέειον]].., κακῶν [[ἄκος]] Ὀδ. Χ. 481· ἤνεικεν δ’ ἄρα πῦρ καὶ [[θήϊον]] Χ. 493· δεινὴ δὲ θεείου γίγνεται [[ὀδμή]], ἐκ κεραυνοῦ, Ἰλ. Ξ. 415, πρβλ. Θ. 135· [[οὕτως]] ἐπὶ πλοίου πληγέντος ὑπὸ κεραυνοῦ, θεείου [[πλῆτο]], μὲ καπνοὺς ἐκ θείου, Ὀδ. Μ. 417· πρβλ. Ἱππ. Ἀέρ. 284· ― θ. ἄπυρον, ἦτο φυσικὸν [[θεῖον]], κατὰ διάκρισιν ἀπὸ τοῦ παρεσκευασμένου, [[ὅπερ]] λέγεται πεπυρωμένον, Τίμ. Λοκρ. 99C, Διοσκ. 5. 124. (Ὁ Κούρτ. θεωρεῖ τὸν τύπον [[θέειον]], ὅ ἐ. θέϝειον, ὡς τὸν πρῶτον, καὶ ἀναφέρει αὐτὸν εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν, εἰς ἣν τὸ θύω, Λατ. fumus, ἴδε ἐν λ. θύω). | |lstext='''θεῖον''': Ἐπ. [[θέειον]] καὶ ([[ἅπαξ]]) [[θήϊον]], τό, θειάφι, Λατ. sulfur, ἐν χρήσει πρὸς [[κάπνισμα]] καὶ ἐξάγνισιν (πρβλ. [[θειόω]]), [[δέπας]]... ἐκάθηρε θεείῳ Ἰλ. Π. 228· [[οἶσε]] [[θέειον]].., κακῶν [[ἄκος]] Ὀδ. Χ. 481· ἤνεικεν δ’ ἄρα πῦρ καὶ [[θήϊον]] Χ. 493· δεινὴ δὲ θεείου γίγνεται [[ὀδμή]], ἐκ κεραυνοῦ, Ἰλ. Ξ. 415, πρβλ. Θ. 135· [[οὕτως]] ἐπὶ πλοίου πληγέντος ὑπὸ κεραυνοῦ, θεείου [[πλῆτο]], μὲ καπνοὺς ἐκ θείου, Ὀδ. Μ. 417· πρβλ. Ἱππ. Ἀέρ. 284· ― θ. ἄπυρον, ἦτο φυσικὸν [[θεῖον]], κατὰ διάκρισιν ἀπὸ τοῦ παρεσκευασμένου, [[ὅπερ]] λέγεται πεπυρωμένον, Τίμ. Λοκρ. 99C, Διοσκ. 5. 124. (Ὁ Κούρτ. θεωρεῖ τὸν τύπον [[θέειον]], ὅ ἐ. θέϝειον, ὡς τὸν πρῶτον, καὶ ἀναφέρει αὐτὸν εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν, εἰς ἣν τὸ θύω, Λατ. fumus, ἴδε ἐν λ. θύω). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<span class="bld">1</span>ου (τό) :<br /><b>1</b> soufre;<br /><b>2</b> fumée de soufre.<br />'''Étymologie:''' R. Θυ, être vaporeux ; cf. [[θυμός]], <i>lat.</i> fumus.<br /><span class="bld">2</span><i>neutre ou acc. masc. de</i> [[θεῖος]]²;<br /><i>acc. de</i> [[θεῖος]]¹. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:59, 9 August 2017
English (LSJ)
(A), Ep. θέειον (in Od.22.493 θήϊον), τό,
A brimstone, used to fumigate and purify, δέπας . . ἐκάθηρε θεείῳ Il.16.228; οἶσε θέειον... κακῶν ἄκος Od.22.481; δεινὴ δὲ θεείου γίγνεται ὀδμή, from a thunderbolt, Il.14.415; ἐν δὲ θεείου πλῆτο, of a ship struck by lightning, Od. 12.417; ἐμβαλόντες πῦρ ξὺν θ. Th.2.77, cf. 4.100; Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα θ. καὶ πῦρ LXX Ge.19.24; as a natural product, Hp.Aër.7, Ph.2.21,143, Ti.Locr.99c; θ. ἄπυρον Gal.12.903; opp. πεπυρωμένον, Dsc.5.107; cf. θεάφιον, θέαφος. (Perh. cogn. with θύω, θυμιάω, Lat. suffire.)
θεῖον (B), τό,
A the Divinity, v. θεῖος (A) 11.
German (Pape)
[Seite 1191] τό, ep. θέειον u. θήϊον, der Schwefel; ἐν δὲ θεείου πλῆτο Od. 14, 307; οἶσε θέειον, γρηΰ, κακῶν ἄκος 22, 481, wo es 493 heißt ἤνεικεν δ' ἄρα πῦρ καὶ θήϊον, zur Reinigung des Zimmers, in dem die Freier erschlagen worden; weil man so dem Schwefel Unheil abwehrende Kraft zuschrieb, soll er von θεῖος, göttlich, seinen Namen bekommen haben. Einzeln bei Folgdn, wie Tim. Locr. 99 c.
Greek (Liddell-Scott)
θεῖον: Ἐπ. θέειον καὶ (ἅπαξ) θήϊον, τό, θειάφι, Λατ. sulfur, ἐν χρήσει πρὸς κάπνισμα καὶ ἐξάγνισιν (πρβλ. θειόω), δέπας... ἐκάθηρε θεείῳ Ἰλ. Π. 228· οἶσε θέειον.., κακῶν ἄκος Ὀδ. Χ. 481· ἤνεικεν δ’ ἄρα πῦρ καὶ θήϊον Χ. 493· δεινὴ δὲ θεείου γίγνεται ὀδμή, ἐκ κεραυνοῦ, Ἰλ. Ξ. 415, πρβλ. Θ. 135· οὕτως ἐπὶ πλοίου πληγέντος ὑπὸ κεραυνοῦ, θεείου πλῆτο, μὲ καπνοὺς ἐκ θείου, Ὀδ. Μ. 417· πρβλ. Ἱππ. Ἀέρ. 284· ― θ. ἄπυρον, ἦτο φυσικὸν θεῖον, κατὰ διάκρισιν ἀπὸ τοῦ παρεσκευασμένου, ὅπερ λέγεται πεπυρωμένον, Τίμ. Λοκρ. 99C, Διοσκ. 5. 124. (Ὁ Κούρτ. θεωρεῖ τὸν τύπον θέειον, ὅ ἐ. θέϝειον, ὡς τὸν πρῶτον, καὶ ἀναφέρει αὐτὸν εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν, εἰς ἣν τὸ θύω, Λατ. fumus, ἴδε ἐν λ. θύω).
French (Bailly abrégé)
1ου (τό) :
1 soufre;
2 fumée de soufre.
Étymologie: R. Θυ, être vaporeux ; cf. θυμός, lat. fumus.
2neutre ou acc. masc. de θεῖος²;
acc. de θεῖος¹.
