καταιθαλόω: Difference between revisions
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
(6_2) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''καταιθᾰλόω''': [[κατακαίω]], [[μεταβάλλω]] εἰς αἰθάλην, δόμους… καταιθαλώσω Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 157· ὃν [[Ζεὺς]] κεραυνῷ πυρπόλῳ καταιθαλοῖ Εὐρ. Ἱκέτ. 640· [[σῶμα]] καὶ δόμων περιπτυχὰς κ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 1242, πρβλ. 1248· μεταφ., ἐπὶ ἔρωτος, καταιθαλώσεις τῶν νεωτέρων τινὰ [[αὐτόθι]] 1261.― Παθητ., Τροίας πυρὶ κατῃθαλωμένης Εὐρ. Τρῳ. 60· ὑπ’ ἀσβόλου κατῃθαλωμένος, Λουκ. Θεῶν Διάλ. 5. 4. | |lstext='''καταιθᾰλόω''': [[κατακαίω]], [[μεταβάλλω]] εἰς αἰθάλην, δόμους… καταιθαλώσω Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 157· ὃν [[Ζεὺς]] κεραυνῷ πυρπόλῳ καταιθαλοῖ Εὐρ. Ἱκέτ. 640· [[σῶμα]] καὶ δόμων περιπτυχὰς κ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 1242, πρβλ. 1248· μεταφ., ἐπὶ ἔρωτος, καταιθαλώσεις τῶν νεωτέρων τινὰ [[αὐτόθι]] 1261.― Παθητ., Τροίας πυρὶ κατῃθαλωμένης Εὐρ. Τρῳ. 60· ὑπ’ ἀσβόλου κατῃθαλωμένος, Λουκ. Θεῶν Διάλ. 5. 4. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> noircir de fumée, de suie, acc.;<br /><b>2</b> réduire en fumée, en cendres.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[αἰθαλόω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:00, 9 August 2017
English (LSJ)
A burn to ashes, δόμους . . καταιθαλώσω A.Fr.160; ὃν Ζεὺς κεραυνῷ πυρπόλῳ καταιθαλοῖ E.Supp.640; Μίμαντα πυρί Id.Ion 215 (lyr.); σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς κ. Ar.Av.1242, cf. 1248; γαῖαν Lyc.1376: metaph., of love, καταιθαλώσεις τῶν νεωτέρων τινά Ar. Av.1261:—Pass., [Τροίας] πυρὶ κατῃθαλωμένης E.Tr.60; ὑπ' ἀσβόλου κατῃθαλωμένος all burnt and sooty, Luc.DDeor.5.4, cf. Artem.2.10; ἱερῶν-ουμένων Hp.Ep.27.
German (Pape)
[Seite 1350] ganz zu Ruß, zu Asche brennen; δόμους Aesch. frg. 148; Ar. Av. 1242. 1248; übertr., entflammen, 1261; ὃν Ζεὺς κεραυνῷ πυρπόλῳ καταιθαλοῖ Eur. Suppl. 640; Ion 215; πόλεως πυρὶ κατῃθαλωμένης Troad. 60; γαῖαν Lycophr. 1376; in Prosa, Luc. D. D. 5, 4 ὑπὸ τῆς ἀσβόλου κατῃθαλωμένος, mit Ruß geschwärzt; Artemid. 2, 10.
Greek (Liddell-Scott)
καταιθᾰλόω: κατακαίω, μεταβάλλω εἰς αἰθάλην, δόμους… καταιθαλώσω Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 157· ὃν Ζεὺς κεραυνῷ πυρπόλῳ καταιθαλοῖ Εὐρ. Ἱκέτ. 640· σῶμα καὶ δόμων περιπτυχὰς κ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 1242, πρβλ. 1248· μεταφ., ἐπὶ ἔρωτος, καταιθαλώσεις τῶν νεωτέρων τινὰ αὐτόθι 1261.― Παθητ., Τροίας πυρὶ κατῃθαλωμένης Εὐρ. Τρῳ. 60· ὑπ’ ἀσβόλου κατῃθαλωμένος, Λουκ. Θεῶν Διάλ. 5. 4.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 noircir de fumée, de suie, acc.;
2 réduire en fumée, en cendres.
Étymologie: κατά, αἰθαλόω.
