λευκάς: Difference between revisions

From LSJ

οὐκ ἔστι λύπης, ἄν περ ὀρθῶς τις σκοπῇ, ἄλγημα μεῖζον τῶν ἐν ἀνθρώπου φύσει → amongst the natural ills of man there is, if one but look at it aright, no greater pain than grief

Source
(6_4)
(Bailly1_3)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''λευκάς''': -άδος, ποιητ. θηλ. τοῦ [[λευκός]], Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. γ΄, 20, κτλ.· [[πέτρα]] λ. Εὐρ. Κύκλ. 166· [[ἐντεῦθεν]] τὸ [[ἀκρωτήριον]] τῆς Ἠπείρου ἐκαλεῖτο Λευκάς, πρῶτον ἐν Ὀδ. Ω. 11. ΙΙ. [[φυτόν]] τι ἐκ τοῦ εἴδους, lamium, [[εἶναι]] δὲ δύο εἰδῶν, ἡ [[ἥμερος]] καὶ ἡ ὀρεινή, χρησιμεύουσι δὲ ἀμφότεραι ὡς [[ἀντιφάρμακον]] κατὰ τῶν ἰοβόλων καὶ [[μάλιστα]] τῶν θαλασσίων, Διοσκ. 3. 113, πρβλ. Νικ. Θ. 849.
|lstext='''λευκάς''': -άδος, ποιητ. θηλ. τοῦ [[λευκός]], Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. γ΄, 20, κτλ.· [[πέτρα]] λ. Εὐρ. Κύκλ. 166· [[ἐντεῦθεν]] τὸ [[ἀκρωτήριον]] τῆς Ἠπείρου ἐκαλεῖτο Λευκάς, πρῶτον ἐν Ὀδ. Ω. 11. ΙΙ. [[φυτόν]] τι ἐκ τοῦ εἴδους, lamium, [[εἶναι]] δὲ δύο εἰδῶν, ἡ [[ἥμερος]] καὶ ἡ ὀρεινή, χρησιμεύουσι δὲ ἀμφότεραι ὡς [[ἀντιφάρμακον]] κατὰ τῶν ἰοβόλων καὶ [[μάλιστα]] τῶν θαλασσίων, Διοσκ. 3. 113, πρβλ. Νικ. Θ. 849.
}}
{{bailly
|btext=άδος<br /><i>adj. f.</i><br />blanc ; ἡ [[λευκάς]] lamier, <i>plante</i> ; <i>fig.</i> clair, éclatant <i>en parl. de la voix</i>.<br />'''Étymologie:''' [[λευκός]].
}}
}}

Revision as of 20:01, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λευκάς Medium diacritics: λευκάς Low diacritics: λευκάς Capitals: ΛΕΥΚΑΣ
Transliteration A: leukás Transliteration B: leukas Transliteration C: lefkas Beta Code: leuka/s

English (LSJ)

άδος, fem. of λευκός: Λ. πέτρη as pr.n. of mythical and real promontories, Od.24.11, Anacr.19, cf. E. Cyc.166; Λ. alone, Th.1.30, etc.    II λ. ὀρεινή mountain deadnettle, Lamium maculatum, Dsc.3.99; λ. ἥμερος dead-nettle, L. Moschatum, ibid.    2 epith. of ἤρυγγος, white, Nic.Th.849.

German (Pape)

[Seite 33] άδος, ἡ, bes. fem. zu λευκός, Nonn. – Als subst. eine Pflanze, Nic. Ther. 848; Diosc. – S. nom. pr.

Greek (Liddell-Scott)

λευκάς: -άδος, ποιητ. θηλ. τοῦ λευκός, Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. γ΄, 20, κτλ.· πέτρα λ. Εὐρ. Κύκλ. 166· ἐντεῦθεν τὸ ἀκρωτήριον τῆς Ἠπείρου ἐκαλεῖτο Λευκάς, πρῶτον ἐν Ὀδ. Ω. 11. ΙΙ. φυτόν τι ἐκ τοῦ εἴδους, lamium, εἶναι δὲ δύο εἰδῶν, ἡ ἥμερος καὶ ἡ ὀρεινή, χρησιμεύουσι δὲ ἀμφότεραι ὡς ἀντιφάρμακον κατὰ τῶν ἰοβόλων καὶ μάλιστα τῶν θαλασσίων, Διοσκ. 3. 113, πρβλ. Νικ. Θ. 849.

French (Bailly abrégé)

άδος
adj. f.
blanc ; ἡ λευκάς lamier, plante ; fig. clair, éclatant en parl. de la voix.
Étymologie: λευκός.