Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vaticinor: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν → I was not born to hate, but to love.

Sophocles, Antigone, 523
(6_17)
 
(D_9)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>vātĭcĭnor</b>: ātus, 1,<br /><b>I</b> v. dep. n. and a. [[vates]], to [[foretell]], [[predict]], [[prophesy]], [[forebode]], vaticinate (syn.: [[ominor]], [[divino]]).<br /><b>I</b> Lit.: [[furor]] vera vaticinatur, Cic. Div. 1, 31, 67: [[quod]] et somniantibus [[saepe]] contingit et vaticinantibus per furorem, id. ib. 1, 18, 34: haec duce [[praedico]] vaticinorque deo, Ov. P. 3, 4, 94; cf. Liv. 2, 41, 5; 5, 15, 4; Quint. 4, 2, 3; Ov. H. 16, 278; id. Ib. 268 al.—With [[object]]-[[clause]]: saevam laesi [[fore]] numinis iram Vaticinatus erat, Ov. M. 4, 9; 8, 773.—Poet.: parcite, [[vaticinor]], cognatas caede nefandā Exturbare animas, i.e. I [[warn]] [[you]] as a [[prophet]], Ov. M. 15, 174; cf.: venturi praescia [[Manto]] Per medias fuerat ... Vaticinata vias, id. ib. 6, 159: [[vaticinor]] moneoque, id. P. 1, 1, 47.—<br /><b>II</b> Transf.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[sing]] or [[celebrate]] as a [[poet]]: Agrigentinum [[quidem]] doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum naturā totoque [[mundo]] constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam, Cic. Lael. 7, 24: Ps. Parricida ... Sacrilege ... Perjure. Ba. [[Vetera]] vaticinamini, [[you]]'re [[singing]] the old [[song]], Plaut. Ps. 1, 3, 129.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[rave]], [[rant]], [[talk]] [[foolish]] [[stuff]]: vaticinari [[atque]] insanire, Cic. Sest. 10, 23: sed ego [[fortasse]] [[vaticinor]], et haec omnia meliores habebunt [[exitus]], id. Fam. 2, 16, 6.
|lshtext=<b>vātĭcĭnor</b>: ātus, 1,<br /><b>I</b> v. dep. n. and a. [[vates]], to [[foretell]], [[predict]], [[prophesy]], [[forebode]], vaticinate (syn.: [[ominor]], [[divino]]).<br /><b>I</b> Lit.: [[furor]] vera vaticinatur, Cic. Div. 1, 31, 67: [[quod]] et somniantibus [[saepe]] contingit et vaticinantibus per furorem, id. ib. 1, 18, 34: haec duce [[praedico]] vaticinorque deo, Ov. P. 3, 4, 94; cf. Liv. 2, 41, 5; 5, 15, 4; Quint. 4, 2, 3; Ov. H. 16, 278; id. Ib. 268 al.—With [[object]]-[[clause]]: saevam laesi [[fore]] numinis iram Vaticinatus erat, Ov. M. 4, 9; 8, 773.—Poet.: parcite, [[vaticinor]], cognatas caede nefandā Exturbare animas, i.e. I [[warn]] [[you]] as a [[prophet]], Ov. M. 15, 174; cf.: venturi praescia [[Manto]] Per medias fuerat ... Vaticinata vias, id. ib. 6, 159: [[vaticinor]] moneoque, id. P. 1, 1, 47.—<br /><b>II</b> Transf.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[sing]] or [[celebrate]] as a [[poet]]: Agrigentinum [[quidem]] doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum naturā totoque [[mundo]] constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam, Cic. Lael. 7, 24: Ps. Parricida ... Sacrilege ... Perjure. Ba. [[Vetera]] vaticinamini, [[you]]'re [[singing]] the old [[song]], Plaut. Ps. 1, 3, 129.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[rave]], [[rant]], [[talk]] [[foolish]] [[stuff]]: vaticinari [[atque]] insanire, Cic. Sest. 10, 23: sed ego [[fortasse]] [[vaticinor]], et haec omnia meliores habebunt [[exitus]], id. Fam. 2, 16, 6.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>vātĭcĭnor</b>,¹² ātus sum, ārī ([[vates]]), tr.,<br /><b>1</b> prophétiser : Cic. Div. 1, 67 ; [avec prop. inf.] Liv. 2, 41, 5 ; Ov. M. 4, 9 &#124;&#124; abs<sup>t</sup>] Cic. Div. 1, 34 &#124;&#124; enseigner comme un homme inspiré, avec l’autorité d’un oracle : Cic. Læl. 24 &#124;&#124; parler au nom des dieux : Ov. M. 6, 159 ; 15, 174 &#124;&#124; [plais<sup>t</sup>] Pl. Ps. 364<br /><b>2</b> extravaguer, être en délire : Cic. Sest. 23 ; Fam. 2, 16, 6.
}}
}}

Revision as of 07:07, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

vātĭcĭnor: ātus, 1,
I v. dep. n. and a. vates, to foretell, predict, prophesy, forebode, vaticinate (syn.: ominor, divino).
I Lit.: furor vera vaticinatur, Cic. Div. 1, 31, 67: quod et somniantibus saepe contingit et vaticinantibus per furorem, id. ib. 1, 18, 34: haec duce praedico vaticinorque deo, Ov. P. 3, 4, 94; cf. Liv. 2, 41, 5; 5, 15, 4; Quint. 4, 2, 3; Ov. H. 16, 278; id. Ib. 268 al.—With object-clause: saevam laesi fore numinis iram Vaticinatus erat, Ov. M. 4, 9; 8, 773.—Poet.: parcite, vaticinor, cognatas caede nefandā Exturbare animas, i.e. I warn you as a prophet, Ov. M. 15, 174; cf.: venturi praescia Manto Per medias fuerat ... Vaticinata vias, id. ib. 6, 159: vaticinor moneoque, id. P. 1, 1, 47.—
II Transf.
   A To sing or celebrate as a poet: Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum naturā totoque mundo constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam, Cic. Lael. 7, 24: Ps. Parricida ... Sacrilege ... Perjure. Ba. Vetera vaticinamini, you're singing the old song, Plaut. Ps. 1, 3, 129.—
   B To rave, rant, talk foolish stuff: vaticinari atque insanire, Cic. Sest. 10, 23: sed ego fortasse vaticinor, et haec omnia meliores habebunt exitus, id. Fam. 2, 16, 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vātĭcĭnor,¹² ātus sum, ārī (vates), tr.,
1 prophétiser : Cic. Div. 1, 67 ; [avec prop. inf.] Liv. 2, 41, 5 ; Ov. M. 4, 9 || abst] Cic. Div. 1, 34 || enseigner comme un homme inspiré, avec l’autorité d’un oracle : Cic. Læl. 24 || parler au nom des dieux : Ov. M. 6, 159 ; 15, 174 || [plaist] Pl. Ps. 364
2 extravaguer, être en délire : Cic. Sest. 23 ; Fam. 2, 16, 6.