Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vaticinor

From LSJ

Latin > English

vaticinor vaticinari, vaticinatus sum V DEP :: prophesy; utter inspired predictions/warnings; rave, talk wildly

Latin > English (Lewis & Short)

vātĭcĭnor: ātus, 1,
I v. dep. n. and a. vates, to foretell, predict, prophesy, forebode, vaticinate (syn.: ominor, divino).
I Lit.: furor vera vaticinatur, Cic. Div. 1, 31, 67: quod et somniantibus saepe contingit et vaticinantibus per furorem, id. ib. 1, 18, 34: haec duce praedico vaticinorque deo, Ov. P. 3, 4, 94; cf. Liv. 2, 41, 5; 5, 15, 4; Quint. 4, 2, 3; Ov. H. 16, 278; id. Ib. 268 al.—With object-clause: saevam laesi fore numinis iram Vaticinatus erat, Ov. M. 4, 9; 8, 773.—Poet.: parcite, vaticinor, cognatas caede nefandā Exturbare animas, i.e. I warn you as a prophet, Ov. M. 15, 174; cf.: venturi praescia Manto Per medias fuerat ... Vaticinata vias, id. ib. 6, 159: vaticinor moneoque, id. P. 1, 1, 47.—
II Transf.
   A To sing or celebrate as a poet: Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum naturā totoque mundo constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam, Cic. Lael. 7, 24: Ps. Parricida ... Sacrilege ... Perjure. Ba. Vetera vaticinamini, you're singing the old song, Plaut. Ps. 1, 3, 129.—
   B To rave, rant, talk foolish stuff: vaticinari atque insanire, Cic. Sest. 10, 23: sed ego fortasse vaticinor, et haec omnia meliores habebunt exitus, id. Fam. 2, 16, 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vātĭcĭnor,¹² ātus sum, ārī (vates), tr.,
1 prophétiser : Cic. Div. 1, 67 ; [avec prop. inf.] Liv. 2, 41, 5 ; Ov. M. 4, 9 || abst] Cic. Div. 1, 34 || enseigner comme un homme inspiré, avec l’autorité d’un oracle : Cic. Læl. 24 || parler au nom des dieux : Ov. M. 6, 159 ; 15, 174 || [plaist] Pl. Ps. 364
2 extravaguer, être en délire : Cic. Sest. 23 ; Fam. 2, 16, 6.

Latin > German (Georges)

vāticinor, ātus sum, ārī, (v. vates) prophezeien, weissagen, I) eig.: A) im allg.: vaticinari furor vera solet, Cic. de div. 1, 67: m. folg. Acc. u. Infin., saepe deinde et Verginium consulem in contionibus velut vaticinantem audiebat pestilens collegae munus esse, Liv. 2, 41, 5: saevam laesi fore numinis iram, Ov. met. 4, 9 (vgl. 8, 773): oft absol., non multo secus possum vaticinari, Cic.: viros velut mente captā cum iactatione fanatica corporis vaticinari, Liv. – Partiz. subst., vaticinantis in modum canere (mit folg. Acc. u. Infin.), Liv.: vaticinantes per furorem, Cic. – B) insbes.: 1) als Seher ermahnen, warnen, Ov. met. 6, 159; 15, 174: verb. mit moneo, Ov. ex Pont. 1, 1, 47. – 2) als Seher vortragen, lehren, Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, mit folg. Acc. u. Infin., in griech. Ged. das Seherwort gesprochen habe, daß usw., Cic. de amic. 24. – scherzh., vetera vaticinamini, da sagt ihr nichts Neues, Plaut. Pseud. 363. – II) übtr., schwärmen, sich leeren Träumereien hingeben, in einem schwärmerischen (überspannten) Zustande sein, sed ego fortasse vaticinor, Cic. ep. 2, 16, 6: eos vaticinari atque insanire dicebat, Cic. Sest. 23. – / Spät. aktive Nbf. vaticino, wov. Infin. vaticinare, Claud. Mamert. de stat. anim. 1, 3. p. 30, 13 Engelbr.: vaticinasse, Gregor. Tur. de glor. mart. 1, 6.

Latin > Chinese

vaticinor, aris, ari. d. :: 說未來猜得發瘋