ὀψιτέλεστος: Difference between revisions
From LSJ
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → But for extreme illnesses, extreme remedies, applied with severe exactitude, are the best (Hippocrates, Aphorism 6)
(Bailly1_4) |
(Autenrieth) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui s’accomplit longtemps après.<br />'''Étymologie:''' [[ὀψέ]], adj. verb. de [[τελέω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui s’accomplit longtemps après.<br />'''Étymologie:''' [[ὀψέ]], adj. verb. de [[τελέω]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=[[late]]-[[fulfilled]], Il. 2.325†. | |||
}} | }} |
Revision as of 15:31, 15 August 2017
English (LSJ)
ον,
A late of fulfilment, τέρας ὄψιμον ὀ. Il.2.325, cf. Tryph.48, Nonn.D.25.362, al.
German (Pape)
[Seite 433] spät vollendet, erst spät in Erfüllung gehend, τέρας, Il. 2, 325, wie ὄψιμος.
Greek (Liddell-Scott)
ὀψῐτέλεστος: -ον, ὁ ὀψὲ τελεσθησόμενος, τέρας ὀψιτέλεστον, ὡς τό: τέρας ὄψιμον, Ἰλ. Β. 325· οὕτω, Τρυφιόδ. (γρ. Τριφ-) 48, πρβλ. τὸ ἑπόμ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s’accomplit longtemps après.
Étymologie: ὀψέ, adj. verb. de τελέω.