μήτι: Difference between revisions
ὁ νόμος βούλεται μὲν εὑεργετεῖν βίον ἀνθρώπων (Democritus) → Law is meant to benefit human life
(Bailly1_3) |
(Autenrieth) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span><i>c.</i> [[μή]] [[τι]] ; v. [[μή]].<br /><span class="bld">2</span><i>dat. épq. (par contr. p.</i> μήτιϊ) <i>de</i> [[μῆτις]]. | |btext=<span class="bld">1</span><i>c.</i> [[μή]] [[τι]] ; v. [[μή]].<br /><span class="bld">2</span><i>dat. épq. (par contr. p.</i> μήτιϊ) <i>de</i> [[μῆτις]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=(μή [[τις]], μή τι): no [[one]], [[not]] [[anything]], adv., [[μήτι]], [[not]] at [[all]], by no [[means]]; [[for]] the [[difference]] [[between]] [[μήτις]] and [[οὔτις]], see μή. In Od. 9.410, εἰ μὲν δὴ [[μήτις]] σε βιάζεται, [[μήτις]] shows [[that]] the [[other]] Cyclōpes understood Polyphēmus to [[say]] [[οὔτις]] in v. 408 [[instead]] of [[Οὖτις]] (he said ‘Noman,’ [[but]] [[they]] [[thought]] he said no [[man]]).<br />see [[μήτις]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 15:32, 15 August 2017
English (LSJ)
neut. of μήτις (q.v.). μήτῑ, contr. dat. of μῆτις (q.v.).
German (Pape)
[Seite 179] gen. μήτινος (s. μή), daß nicht Einer, damit Keiner, wie μή beim Verbot u. beim negativen Wunsch, nach Absichtspartikeln u. den Verbis des Fürchtens u. in Conditionalsätzen; μήτις ἔτι πρόφρων ἔστω, Od. 2, 230; μήτις ἀκουσάτω, 16, 301; μήτις μοι νεμεσήσεται (ich fürchte), daß nur keiner mich tadle, Il. 17, 93, öfter; τοὺς δ' ἕν τι ποιεῖν, τοὺς δὲ μήτι δρᾶν λέγων, Aesch. Suppl. 546; ὅπως με μήτις ὄψεται βροτῶν, Soph. Trach. 797, vgl. 573; wird auch oft getrennt geschrieben, wo dann auch wohl ein Wort dazwischen treten kann. – Bes. häufig ist μήτι adverbial, nicht in Etwas, d. i. ja nicht etwa, keinesweges; ὁππότε κεν ἐξαλαπάξαι ἐθέλω – μήτι διατρίβειν τὸν ἐμὸν χόλον, inf. für den imperat., Il. 4, 42, wie 5, 130; οὐδὲ γὰρ αὐτῷ ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἐφίζανε, μήτι πάθοιεν, daß sie ja nicht Etwas erlitten, 10, 26, öfter; μήτι μακιστῆρα μῦθον, ἀλλὰ σύντομον λέγων εἰπέ, Aesch. Pers. 684; Folgde; auch in der Frage, μή τι, direct u. indirect, ob etwa, s. μή. – Später auch μή τί γε u. μή τι δή γε, geschweige denn, viel weniger; ὑπὸ τῶν παίδων παροξυνομένους, μή τι δὴ ὑπό γε τῶν φίλων, Plat. Epist. IV, 321 a, vgl. Demod. 383 d; οὐκ ἔνι αὐτῷ ἀργοῦντι οὐδὲ τοῖς φίλοις ἐπιτάττειν ὑπὲρ ἑαυτοῦ τι ποιεῖν, μή τί γε τοῖς θεοῖς, nicht einmal den Freunden, geschweige den Göttern, Dem. 2, 23, öfter; so auch Plut. de educ. lib. 20, οὐδὲ τοῖς δούλοις παῤῥησίαν ἄγουσιν ἐπιτιμᾶν, μή τί γε δὴ τοῖς υἱοῖς, wo μή τοι f. L. ist.
Greek (Liddell-Scott)
μήτῐ: οὐδ. τοῦ μήτις, ὃ ἴδε.
French (Bailly abrégé)
1c. μή τι ; v. μή.
2dat. épq. (par contr. p. μήτιϊ) de μῆτις.
English (Autenrieth)
(μή τις, μή τι): no one, not anything, adv., μήτι, not at all, by no means; for the difference between μήτις and οὔτις, see μή. In Od. 9.410, εἰ μὲν δὴ μήτις σε βιάζεται, μήτις shows that the other Cyclōpes understood Polyphēmus to say οὔτις in v. 408 instead of Οὖτις (he said ‘Noman,’ but they thought he said no man).
see μήτις.