μήτις

English (LSJ)

or μή τις, ὁ, ἡ, neut. μήτῐ, gen. μήτῐνος: (τὶς) old Gr. and Cret. for μηδείς, Il.12.272, al., Schwyzer 175 (Gortyn), Leg.Gort.5.13, al.; Cret. dat. sg.

   A μηδιμί IG22.1130.4:—hence    1 μήτι or μή τι, Adv., with imper., and inf. used imperatively, Il.1.550,5.130, etc.: with opt. to express a wish, ὄλοιντο μή τι πάντες S.Tr.383.    2 after Verbs of fear or doubt, Il.11.470, Od.2.67, etc.    3 in direct questions, μή τί σοι δοκῶ ταρβεῖν; do I . . ? (i.e. I do not), A.Pr.959, cf. 249, LXX Ge.20.9, Ev.Marc.4.21.    4 μή τί γε let alone, much less, οὐδὲ στρατιώτης οὗτός γε οὐδενός ἐστιν ἄξιος, μή τί γε τῶν ἄλλων ἡγεμών D.21.148, cf. 19.137; later, not to mention, οὐκ οἴδατε ὅτι ἀγγέλους κρινοῦμεν; μήτι γε βιωτικά 1 Ep.Cor.6.3: with a word between, ὡς . . δώσοντι δίκην, μή τι ποιήσαντί γε D.8.27; also μή τι δή Plb.12.8.6; μή τί γε δή, οὐκ ἔνι οὐδὲ τοῖς φίλοις... μή τί γε δὴ τοῖς θεοῖς D.2.23; also μητιγοῦν Ael.VH12.9; μή τι δή γε Phld.Rh.1.261 S., al.

French (Bailly abrégé)

μήτις, μήτι, gén. μήτινος;
1 de peur que qqn ou qch (construit comme μή);
2 neutre adv. • μήτι, en rien ; dans les interrog. indir. au sens de : est-ce que je ne… ? ; suivi d’une particule au sens de : loin de, loin que (μή τί γε, μή τί γε δή).
Étymologie: μή, τις.

English (Autenrieth)

(μή τις, μή τι): no one, not anything, adv., μήτι, not at all, by no means; for the difference between μήτις and οὔτις, see μή. In Od. 9.410, εἰ μὲν δὴ μήτις σε βιάζεται, μήτις shows that the other Cyclōpes understood Polyphēmus to say οὔτις in v. 408 instead of Οὖτις (he said ‘Noman,’ but they thought he said no man).

English (Slater)

μήτις (?) v.
   1 μή, τις (O. 1.104), (O. 2.102), (P. 4.185), al.