δίχηλος: Difference between revisions

From LSJ

Γυνὴ τὸ σύνολόν ἐστι δαπανηρὸν φύσει → Natura fecit sumptuosas feminas → Es ist die Frau durchaus kostspielig von Natur

Menander, Monostichoi, 97
(Bailly1_2)
(big3_12)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><i>postér.</i> [[διχηλός]] <i>et</i> <b>[[διχαλός]]</b>, ός, όν :<br />qui a le pied fourchu ; <i>subst.</i> δίχηλα ὕεια LUC pieds de cochon.<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[χηλή]].
|btext=ος, ον :<br /><i>postér.</i> [[διχηλός]] <i>et</i> <b>[[διχαλός]]</b>, ός, όν :<br />qui a le pied fourchu ; <i>subst.</i> δίχηλα ὕεια LUC pieds de cochon.<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[χηλή]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[δίχα]]- Hsch.; διχαλός Arist.<i>PA</i> 663<sup>a</sup>31; διχηλός Arist.<i>GA</i> 771<sup>a</sup>23<br /><br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. [[δίχιλος]] <i>BGU</i> 37.4 (I d.C.)<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ῐ-]<br /><b class="num">I</b> de anim.<br /><b class="num">1</b> [[de pezuña hendida]], [[patihendido]] del hipopótamo, Hdt.2.71, D.S.1.35, [[ἔμβασις]] de la ternera, E.<i>Ba</i>.740, cf. D.S.3.28, de cérvidos, Arist.<i>HA</i> 499<sup>a</sup>2, del bisonte, Arist.<i>HA</i> 630<sup>b</sup>4, πόδες Arist.<i>PA</i> 659<sup>a</sup>26, Ps.Callisth.2.38B<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ δ. [[la partición de la pezuña]] ἡ σχίσις καὶ τὸ δ. Arist.<i>PA</i> 663<sup>a</sup>31<br /><b class="num">•</b>τὰ διχηλά [[los animales de pezuña hendida]] Arist.<i>GA</i> 771<sup>a</sup>23, 774<sup>b</sup>6, <i>PA</i> 662<sup>b</sup>35, 686<sup>b</sup>18, <i>HA</i> 499<sup>b</sup>22, Orib.2.68.3<br /><b class="num">•</b>en gastronomía δίχηλα ὕεια manitas de cerdo</i> Luc.<i>Lex</i>.6.<br /><b class="num">2</b> [[de dos extremidades]], del avestruz [[de dos dedos]] Arist.<i>PA</i> 695<sup>a</sup>18<br /><b class="num">•</b>[[de dos pinzas]] καρκίνος <i>AP</i> 6.92 (Phil.), Ps.Callisth.2.38Γ, δ. ... πάγουρος <i>AP</i> 6.196 (Stat.Flacc.)<br /><b class="num">•</b>[[bífido]] [[γλῶσσα]] de una serpiente, Ps.Callisth.1.10B.<br /><b class="num">II</b> de objetos [[que tiene dos brazos o derivaciones]] σιδηροῦς δάκτυλος ... ἐσχισμένος ... ὥστε δίχηλον γενέσθαι Hero <i>Bel</i>.76.10, σωλὴν ... εἰς δίχηλον διεσχισμένος Hero <i>Spir</i>.1.28<br /><b class="num">•</b>[[ahorquillado]], [[en forma de horca]] ξύλα para escardar la tierra en un olivar <i>BGU</i> l.c.<br /><b class="num">•</b>[[que consta de dos partes]] ζυγόν Hsch.
}}
}}

Revision as of 12:09, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δῐχηλος Medium diacritics: δίχηλος Low diacritics: δίχηλος Capitals: ΔΙΧΗΛΟΣ
Transliteration A: díchēlos Transliteration B: dichēlos Transliteration C: dichilos Beta Code: di/xhlos

English (LSJ)

ον,

   A cloven-hoofed, Hdt.2.71; δ. ἔμβασις E.Ba.740:—freq. in Dor. form δίχᾱλος, Arist.PA663a31, al.    II with two pincers, prongs, or claws, πυραγρέτης AP6.92 (Phil.); πάγουρος ib.196 (Stat. Flacc.), cf. Hero Bel.76.10; δίχιλα (sic) ξύλα BGU 37.4 (i A. D.); εἰς δίχηλον διεσχισμένος Hero Spir.1.28.    III Subst., δίχηλα ὕεια pigs' trotters, Luc. Lex.6; cf. διχάλα.

German (Pape)

[Seite 646] mit gespaltenen Klauen; ἔμβασις, vom Fuße des Hirsches, Eur. Bacch. 733; ζῷα Arist. H. A. 2, 1, u. Sp.; von Krebsscheeren, Flacc. 3 (VI, 196); von der Feuerzange, Philp. 16 (VI, 92). Vgl. δίχαλος.

Greek (Liddell-Scott)

δίχηλος: -ον, ὁ ἔχων τὸν ἄκρον πόδα εἰς δύο χηλάς διῃρημένον, δισχιδῆ, Ἡρόδ. 2. 71, Εὐρ. Βάκχ. 740· συνήθως ἐν τῷ Δωρ. τύπῳ δίχᾱλος, ἔτι καὶ παρ’ Ἀττ. ὡς παρ’ Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 2. 1, 31, κτλ., ἴδε Λεξ. Ἀριστ. ἐν λ. καὶ πρβλ. Λοβ. Φρύν. 639. ΙΙ. δίχηλον, τό, πυράγρακρεάγρα, Ἀνθ. Π. 6. 92, πρβλ. 6. 196. 2) δίχηλα ὕεια, πόδες χοίρου, Λουκ. Λεξ. 6· πρβλ. Κόντ. ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 80.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
postér. διχηλός et διχαλός, ός, όν :
qui a le pied fourchu ; subst. δίχηλα ὕεια LUC pieds de cochon.
Étymologie: δίς, χηλή.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): δίχα- Hsch.; διχαλός Arist.PA 663a31; διχηλός Arist.GA 771a23

• Grafía: graf. δίχιλος BGU 37.4 (I d.C.)

• Prosodia: [-ῐ-]
I de anim.
1 de pezuña hendida, patihendido del hipopótamo, Hdt.2.71, D.S.1.35, ἔμβασις de la ternera, E.Ba.740, cf. D.S.3.28, de cérvidos, Arist.HA 499a2, del bisonte, Arist.HA 630b4, πόδες Arist.PA 659a26, Ps.Callisth.2.38B
subst. τὸ δ. la partición de la pezuña ἡ σχίσις καὶ τὸ δ. Arist.PA 663a31
τὰ διχηλά los animales de pezuña hendida Arist.GA 771a23, 774b6, PA 662b35, 686b18, HA 499b22, Orib.2.68.3
en gastronomía δίχηλα ὕεια manitas de cerdo Luc.Lex.6.
2 de dos extremidades, del avestruz de dos dedos Arist.PA 695a18
de dos pinzas καρκίνος AP 6.92 (Phil.), Ps.Callisth.2.38Γ, δ. ... πάγουρος AP 6.196 (Stat.Flacc.)
bífido γλῶσσα de una serpiente, Ps.Callisth.1.10B.
II de objetos que tiene dos brazos o derivaciones σιδηροῦς δάκτυλος ... ἐσχισμένος ... ὥστε δίχηλον γενέσθαι Hero Bel.76.10, σωλὴν ... εἰς δίχηλον διεσχισμένος Hero Spir.1.28
ahorquillado, en forma de horca ξύλα para escardar la tierra en un olivar BGU l.c.
que consta de dos partes ζυγόν Hsch.