διάδρομος: Difference between revisions
(Bailly1_2) |
(big3_11) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<span class="bld">1</span>ου (ὁ) :<br />passage.<br />'''Étymologie:''' [[διαδραμεῖν]].<br /><span class="bld">2</span>ος, ον :<br /><b>1</b> qui court dans tous les sens;<br /><b>2</b> qui se disjoint ; disjoint, désuni, <i>fig.</i> qui n’est pas légitimement uni, illégitime (union).<br />'''Étymologie:''' [[διαδραμεῖν]]. | |btext=<span class="bld">1</span>ου (ὁ) :<br />passage.<br />'''Étymologie:''' [[διαδραμεῖν]].<br /><span class="bld">2</span>ος, ον :<br /><b>1</b> qui court dans tous les sens;<br /><b>2</b> qui se disjoint ; disjoint, désuni, <i>fig.</i> qui n’est pas légitimement uni, illégitime (union).<br />'''Étymologie:''' [[διαδραμεῖν]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> [[que corre]] διάδρομοι φυγαί huidas a la carrera</i> A.<i>Th</i>.191, κίοσιν ἔμβολα διάδρομα entablamento que se desploma sobre los pilares</i> E.<i>Ba</i>.592<br /><b class="num">•</b>fig. rel. infidelidad ὑπάγεται δίκα διαδρόμου λέχους E.<i>El</i>.1156.<br /><b class="num">II</b> subst. ὁ δ.<br /><b class="num">1</b> [[pasillo]] ὁ θερμὸς ... δ. Νομάδι λίθῳ διακεκολλημένος Luc.<i>Hipp</i>.6.<br /><b class="num">2</b> [[paso]] marítimo entre islas, D.S.3.38.<br /><b class="num">3</b> [[cerrojo]], [[pestillo]] Eust.1900.59. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:23, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A running through or about, wandering, φυγαί A.Th.191; λέχος δ. stray, lawless love, E.El.1156(lyr.); ἔμβολα κίοσι δ. the architrave reeling, ready to fall, Id.Ba.592 (lyr.). II Subst. διάδρομος, ὁ, = διαδρομή 11, Luc. Hipp.6.
Greek (Liddell-Scott)
διάδρομος: -ον, ὁ τρέχων διὰ μέσου ἢ πέριξ, ὁ περιπλανώμενος, φυγαὶ Αἰσχύλ. Θηβ. 191· λέχος δ., παράνομος κλίνη, Λατ. conjugium desultorium, Εὐρ. Ἠλ. 1156· ἔμβολα κίοσι δ., ἐπιστύλια συγκαταπίπτοντα, ὁ αὐτ. Βάκχ. 592. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., διάδρομος, ὁ, = διαδρομὴ ΙΙ, Λουκ. Ἱππ. 6.
French (Bailly abrégé)
1ου (ὁ) :
passage.
Étymologie: διαδραμεῖν.
2ος, ον :
1 qui court dans tous les sens;
2 qui se disjoint ; disjoint, désuni, fig. qui n’est pas légitimement uni, illégitime (union).
Étymologie: διαδραμεῖν.
Spanish (DGE)
-ον
I que corre διάδρομοι φυγαί huidas a la carrera A.Th.191, κίοσιν ἔμβολα διάδρομα entablamento que se desploma sobre los pilares E.Ba.592
•fig. rel. infidelidad ὑπάγεται δίκα διαδρόμου λέχους E.El.1156.
II subst. ὁ δ.
1 pasillo ὁ θερμὸς ... δ. Νομάδι λίθῳ διακεκολλημένος Luc.Hipp.6.
2 paso marítimo entre islas, D.S.3.38.
3 cerrojo, pestillo Eust.1900.59.
