δυναστευτικός: Difference between revisions
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. → Go tell the Spartans, stranger passing by, that here, obedient to their laws, we lie.
(Bailly1_2) |
(big3_12) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qui convient au pouvoir absolu, <i>ou</i> au possesseur d’un pouvoir absolu.<br />'''Étymologie:''' [[δυναστεύω]]. | |btext=ή, όν :<br />qui convient au pouvoir absolu, <i>ou</i> au possesseur d’un pouvoir absolu.<br />'''Étymologie:''' [[δυναστεύω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[dinástico]] ὀλιγαρχία Arist.<i>Pol</i>.1298<sup>a</sup>32, [[αἵρεσις]] δυναστευτική elección de carácter dinástico</i> e.e., favorable a los intereses de algunas familias, en Élide, Arist.<i>Pol</i>.1306<sup>a</sup>18.<br /><b class="num">2</b> [[propio de la tiranía]] op. πολιτικός: (ἰατρεία) οὐ πολιτικὴ ἀλλὰ δυναστευτική remedio no propio de un régimen constitucional, sino de un poder tiránico</i> Arist.<i>Pol</i>.1272<sup>b</sup>3<br /><b class="num">•</b>[[propio de un déspota]] λόγος Plu.2.818a, [[δούλωσις]] Porph.<i>Abst</i>.1.8.<br /><b class="num">3</b> [[poderoso]], [[hegemónico]] πόλεις Phld.<i>Rh</i>.2.145S., ἀνθρώπ[οις] μεγαλοπλούτοις καὶ δυν[α] στευτικοῖς Phld.<i>Adul</i>.5.3G.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς [[despóticamente]] ποιοῦντας ... πολλὰ δ. καὶ αὐτονόμως Eust.1727.10. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:26, 21 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A arbitrary, ὀλιγαρχία Arist.Pol.1298a32; oligarchical, αἵρεσις ib. 1306a18; ἰατρεία (opp. πολιτική) ib.1272b3; πόλεις καὶ χῶραι Phld.Rh.2.145 S.; λόγος Plu.2.818a; tyrannical, δούλωσις Porph.Abst.1.8.
German (Pape)
[Seite 673] den δυνάστης betreffend, Arist, pol. 2, 10 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δῠναστευτικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ὅμοιος πρὸς δυνάστην, αὐθαίρετος, ἀντίθ. πολιτικός, Ἀριστ. Πολ. 2. 10, 13, πρβλ. 4. 14. 7, 5. 6, 11.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui convient au pouvoir absolu, ou au possesseur d’un pouvoir absolu.
Étymologie: δυναστεύω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1dinástico ὀλιγαρχία Arist.Pol.1298a32, αἵρεσις δυναστευτική elección de carácter dinástico e.e., favorable a los intereses de algunas familias, en Élide, Arist.Pol.1306a18.
2 propio de la tiranía op. πολιτικός: (ἰατρεία) οὐ πολιτικὴ ἀλλὰ δυναστευτική remedio no propio de un régimen constitucional, sino de un poder tiránico Arist.Pol.1272b3
•propio de un déspota λόγος Plu.2.818a, δούλωσις Porph.Abst.1.8.
3 poderoso, hegemónico πόλεις Phld.Rh.2.145S., ἀνθρώπ[οις] μεγαλοπλούτοις καὶ δυν[α] στευτικοῖς Phld.Adul.5.3G.
II adv. -ῶς despóticamente ποιοῦντας ... πολλὰ δ. καὶ αὐτονόμως Eust.1727.10.
