ἐντινάσσω

From LSJ
Revision as of 20:00, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (2)

καὶ λέγων ὅτι Πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ → declaring “The time has been accomplished and the kingdom of God is near: start repenting and believing in the gospel!” (Μark 1:15)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐντῐνάσσω Medium diacritics: ἐντινάσσω Low diacritics: εντινάσσω Capitals: ΕΝΤΙΝΑΣΣΩ
Transliteration A: entinássō Transliteration B: entinassō Transliteration C: entinasso Beta Code: e)ntina/ssw

English (LSJ)

   A hurl against, δοκόν τινι D.L.6.41, cf. LXX 1 Ma.2.36, 2 Ma.4.41, Aesop.357:—Pass., to be shaken, aor. 2 ἐνετινάγη PFlor.163.3 (iii A. D.).    II intr., collide with (nisi leg. ἐκτ- (q. v.)), εἰς τοὺς πλησίον ἵππους Ael.Tact.19.2.

German (Pape)

[Seite 856] hinein-, daraufstoßen, -schlagen; δοκόν D. L. 6, 42; a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐντινάσσω: ῥίπτω τι ἐπάνω εἴς τινα, πρὸς τὸν ἐντινάξαντα αὐτῷ τὴν δοκὸν Διογ. Λ. 6. 41· τινί τι Ἑβδ. (Α΄ Μακκ. Β΄, 36, πρβλ. Β΄ Δ΄, 41). ― Παθ., ἐπιπίπτω ἐφορμῶ, Εὐστ. Πονημάτ. 155. 47.

Spanish (DGE)

• Morfología: [pas. aor. ind. ἐνετινάγη SB 9468.3 (III d.C.)]
I tr.
1 c. ac. de cosa tirar, arrojar, lanzar violentamente con ánimo de golpear οὐδὲ λίθον ἐνετίναξαν αὐτοῖς LXX 1Ma.2.36, cf. 2Ma.4.41, ἑαυτὴν τῷ πίνακι ἐντινάξασα de una paloma sedienta, Aesop.217.1, ἐνετίναξε αὐτῇ αὐτά (un pendiente y un anillo) SB 9882.re.2.3 (II/III d.C.), en v. pas. ἐντιναχθήσονταί σοι αἱ θύραι se te dará con la puerta Epict.Ench.33.13
abs. golpear, dar un golpe εἷς τῶν ὄνων ἐνετίναξεν ἐπὶ τὸ ... ἀντικνήμιον uno de los burros le soltó una coz en la espinilla, PFouad 2.12 (I d.C.) PFouad 28.12 (I d.C.)
dud. soltar, deshacerse de, poner en circulación monedas defectuosas PYale 79.22 (II d.C.).
2 agitar o blandir contra αὐτῷ δοκόν D.L.6.41.
3 c. ac. de pers. y dat. instrum. sacudir, golpear λίθῳ με ἐνετίναξεν κατὰ τῆς κεφαλῆς POxy.2672.17 (III d.C.), en v. pas. ξύλῳ Iust.Phil.2Apol.2.3 (var. en Eus.HE 4.16.3)
empujar, zarandear violentamente, en v. pas. ἐνετινάγη οὐκ ὀλίγ[ον] ὑπὸ τοῦ ἀδελφοῦ μου SB 9468.3 (III d.C.).
II intr.
1 chocar, encontrarse, golpearse contra τὸ ζῷον εἰς τοὺς πλησίον ἵππους ἐντινάσσον al chocar el animal contra los caballos cercanos Ael.Tact.19.2, cf. Apoc.En.89.43.
2 fig. sufrir sacudidas ψυχὴ ... ἐντινάσσει τοῖς πάθεσι τοῖς σωματικοῖς Corp.Herm.10.8.

Greek Monolingual

ἐντινάσσω (AM)
1. εκσφενδονίζω κάτι εναντίον κάποιου
2. επιτίθεμαι.

Russian (Dvoretsky)

ἐντῐνάσσω: стряхивать: ἐντινάξαι τινὶ δοκόν Diog. L. задеть кого-л. балкой.