μακρόχηλος
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ον,
A with long hoofs, v.l. in Str.17.3.19.
Greek (Liddell-Scott)
μακρόχηλος: -ον, ὁ ἔχων μακρὰς χηλάς, Στράβ. 835.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux sabots allongés, aux longues griffes.
Étymologie: μακρός, χηλή.
Greek Monolingual
μακρόχηλος, -ον (Α)
(για ζώο) αυτός που έχει μακριές, επιμήκεις οπλές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο)- + -χηλος (< χηλή «οπλή»), πρβλ. δί-χηλος, μονό-χηλος].
Greek Monotonic
μακρόχηλος: -ον (χηλή), αυτός που έχει μακριές χηλές, απολήξεις, νύχια των ποδιών σε ζώα όπως το άλογο, τα μηρυκαστικά κ.λπ., σε Στράβ.
