ἀπρόσβατος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Dor. ἀποτίβατος, ον,
A inaccessible, πέτραι Arist.HA563a5, cf. Plu.Alex. 58, Luc.Prom.1; ἀποτίβ. νοῦσος unapproachable, S.Tr.1030 (lyr.), cf. Max.Tyr.18.1.
German (Pape)
[Seite 339] unzugänglich, Plut. Alex. 58; πέτρα Luc. Prom. 1. S. ἀποτίβ.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπρόσβᾰτος: -ον, Δωρ. ἀποτίβατος, ον, ἄβατος, ἀπροσπέλαστος, πέτραι Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 5, 1· ἀπότομοι πέτραι καὶ ἀπρόσβατοι Λουκ. Προμ. 1· ἀποτίβατος ἀγρία νοῦσος, ἀπροσπέλαστος, ἄμαχος, ἀκαταπολέμητος, Σοφ. Τρ. 1030.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inaccessible.
Étymologie: ἀ, προσβαίνω.
Spanish (DGE)
(ἀπρόσβᾰτος) -ον
• Alolema(s): dór. ἀποτίβατος S.Tr.1030
1 gener. de lugares inaccesible πέτραι Arist.HA 563a5, Luc.Prom.1, Plu.Alex.58, Polyaen.8.25.1.
2 fig. intratable ἀποτίβατος ἀγρία νόσος enfermedad intratable y salvaje S.Tr.l.c., ἀπρόσβατόν τι χρῆμα τῇ ἀπάτῃ ἡ δίκη Max.Tyr.12.1.
Greek Monolingual
ἀπρόσβατος, -ον (Α)
1. αυτός που δεν μπορεί κανείς να τον πατήσει, άβατος, απρόσιτος
2. απλησίαστος, ακαταμάχητος.
Greek Monotonic
ἀπρόσβᾰτος: Δωρ. ἀ-ποτίβατος, -ον, απρόσιτος, απροσπέλαστος, άβατος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπρόσβᾰτος: дор. ἀποτίβᾰτος 2
1) неприступный (πέτρα Arst., Plut., Luc.);
2) ужасный (νόσος Soph.).
