λιθόδερμος
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.
English (LSJ)
ον,
A with stony hide, Arist.Rh. post 1377a7 (interpol.).
German (Pape)
[Seite 45] mit steinerner Haut oder Schale, übertr. vom Menschen, στεῤῥοὶ καὶ λιθόδ., Arist.
Greek (Liddell-Scott)
λῐθόδερμος: -ον, ἔχων λιθῶδες, στερεὸν δέρμα, Ἀριστ. Ρητ. 1. 15, 26 (ἔν τισιν Ἀντιγράφ.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont la peau ou l’écaille est dure comme une pierre.
Étymologie: λίθος, δέρμα.
Greek Monolingual
λιθόδερμος, -ον (Α)
αυτός που έχει σκληρό δέρμα.
Russian (Dvoretsky)
λῐθόδερμος: с твердой как камень кожей Arst.
