ἀπόγνοια
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
English (LSJ)
ἡ, (ἀπογιγνώσκω)
A despair, τοῦ κρατεῖν Th.3.85.
German (Pape)
[Seite 298] ἡ, Verzweiflung, τοῦ κρατεῖν Thuc. 3, 85.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπόγνοια: ἡ, (ἀπογιγνώσκω) ἀπόγνωσις, ἀπελπισμός, καὶ τὰ πλοῖα ἐμπρήσαντες, ὅπως ἀπόγνοια ᾖ τοῦ ἄλλο τι ἢ κρατεῖν τῆς γῆς Θουκ. 3. 85.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
désespoir.
Étymologie: ἀπογιγνώσκω.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
desconfianza, desesperación ὅπως ἀπόγνοια ᾖ τοῦ ἄλλο τι ἢ κρατεῖν τῆς γῆς Th.3.85.
Greek Monolingual
Greek Monotonic
ἀπόγνοιᾰ: ἡ, απόγνωση, απελπισία για κάτι, με γεν., σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπόγνοια: ἡ отсутствие надежды, безнадежность, отчаяние (τινος Thuc.).
Middle Liddell
[from ἀπογιγνώσκω
despair of a thing, c. gen., Thuc.
