τελεσιουργέω
τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ τροπὰς τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων → but if this were so, there would have to be passings and turnings of the fixed stars
English (LSJ)
A bring their young to perfection, of viviparous animals, Arist.GA718b10, 732a25, Sor.1.15:—Pass., Arist.HA565b23, D.S.5.4, Placit.5.13.3: metaph. of sciences, Phld.Rh.1.1 S. 2 create perfection, Procl.Inst.133. II accomplish fully, Plb.5.4.10, Jul.Or.7.222a (Pass.), etc.; give effect to, τι Luc.Nav.25. III initiate fully into a philosophical system, Epicur.Ep.1p.4U. (Pass.).
German (Pape)
[Seite 1085] ein Plerk vollenden, vollbringen, Sp., wie Pol. 5, 4, 10; vollkommen oder reif machen, Arist. H. A. 6, 10; Plut. u. D. Sic.
Greek (Liddell-Scott)
τελεσιουργέω: ἐπὶ τῶν ζῳοτόκων ζῴων, τῶν δὲ ζῴων τὰ μὲν τελεσιουργεῖ καὶ ἐκπέμπει θύραζε ὅμοιον ἑαυτῷ, οἷον ὅσα ζῳοτοκεῖ εἰς τοὐμφανὲς Ἀριστ. π. Ζ. Γενέσ. 2. 1, 8, πρβλ. 1. 8, 4. - Παθ., ὁ αὐτ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 10, 16, Διόδ. 5. 4. ΙΙ. ἐκτελῶ ἐντελῶς, Πολύβ. 5. 4, 10, Πλούτ., κλπ.· - κάμνω τι ἀποτελεσματικόν, τι Λουκ. Πλοῖον 25.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
faire se réaliser.
Étymologie: τελεσιουργός.
Russian (Dvoretsky)
τελεσιουργέω:
1) доводить до конца, завершать, осуществлять (τὴν κατάληψιν τῆς πόλεως Polyb.): καί μοι ὁ Ἑρμῆς τελεσιουργήσειεν αὐτά! Luc. о, если бы Гермес устроил мне это!;
2) доводить до зрелости, давать зрелый плод, донашивать Arst.: τετελεσιουργῆσθαι Diod. (о жатве) созреть.
