ἶφι
Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible
English (LSJ)
(A) (instrum. of ἴς, q.v.), Ep. Adv.
A by force or might, freq. in Hom., but only with four Verbs, ἶ. ἀνάσσειν Il.1.38, etc.; ἶ. μάχεσθαι 1.151; ἶ. δαμῆναι 19.417, Od.18.156; βοὸς ἶ. κταμένοιο Il.3.375; later ἶ. βιησάμενος Euph.90, etc.—Freq. in prop. names, e.g. Ἰφιάνασσα, Ἰφιγένεια, Ἰφιγόνη, Ἰφιδάμας, Ἴφικλος, ϝιφιάδας, etc.
ἶφι (B), an Egyptian measure, prob. = 1/4 and 1/5 artaba, PMasp.138, 139, al. (vi A.D.), PLond.5.1687.11 (vi A.D.):—hence ἴφιον
A μέτρον PMasp.308.3 (vi A.D.): written οἴφιν Hsch.
German (Pape)
[Seite 1275] eigtl. alter Casus von ἴς, mit Digamma, nach Schol. Il. 1, 151 für ἰνόφι, Andere nehmen es für das neutr. eines alten Adjectivs ἶφις; mit Gewalt, mit Macht, kräftig, gewaltig; ἀνάσσειν, mit Macht herrschen, Il. 1, 38; ἀνδράσιν ἶφι μάχεσθαι 1, 151; βοὸς ἶφι κταμένοιο 3, 375; ἀνέρι ἶφι δαμῆναι 19, 417, vgl. Od. 18, 156; ähnlich bei sp. Ep. Häufig in nom. pr., wie Ἰφιδάμας, Ἰφικλῆς.
Greek (Liddell-Scott)
ἶφι: (ἴσως ἀρχαία δοτ. τοῦ ἴς, ὃ ἴδε), Ἐπικ. ἐπίρρ., ἰσχυρῶς, κραταιῶς, συχν. παρ᾿ Ὁμ., ἀλλὰ μόνον μετὰ τεσσάρων ῥημάτων, ἶφι ἀνάσσειν, κραταιῶς ἢ κρατερῶς κυβερνᾶν, βασιλεύειν, Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις Ἰλ. Α. 38, κτλ.· ἶφι μάχεσθαι, ἀνδρείως, Α. 151· ἶφι δαμῆναι, δαμασθῆναι ὑπερτέρα δυνάμει, Τ. 417, Ὀδ. Σ. 156· ἶφι κτάμενος Ἰλ. Γ. 375· ― οὕτως, ἶφι βιησάμενος Εὔφορος 61· καὶ παρὰ μεταγεν. Ἐπικ., ἴδε Ἐτυμ. Μ. σ. 480, 7. ― Συχν. ἐν κυρίοις ὀνόμασι, π.χ. Ἰφιάνασσα, Ἰφιγένεια, Ἰφιγόνη, Ἰφιδάμας, Ἴφικλος, κτλ.
French (Bailly abrégé)
adv.
avec force, courage ou puissance ; ἶφι ανάσσειν IL régner avec puissance ; μάχεσθαι IL combattre vaillamment ; δαμῆναι IL, OD être dompté par la force.
Étymologie: dat. instrument. de ἴς.
English (Autenrieth)
(ϝίς): with might, ἀνάσσειν, etc.; by violence, κτάμενος, Il. 3.375.
Greek Monotonic
ἶφι: Επικ. επίρρ., αρχαία δοτ. του ἴς, δυνατά, ισχυρά, κραταιά, σε Όμηρ.
Russian (Dvoretsky)
ἶφῐ: (ῑφ) adv. [из арх. dat. *ἰνόφι к ἴς]
1) властно, державно (ἀνάσσειν Hom.);
2) доблестно, храбро (μάχεσθαι Hom.);
3) (будучи побежден) чужой силой, уступая силе, в неравной борьбе (δαμῆναι Hom.): ἶ. κτάμενος Hom. убитый мощной рукой.
Middle Liddell
[epic adv., an old dat. of ἴς,]
strongly, stoutly, mightily, Hom.
