ἀφήγησις
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
εως, Ion. ἀπήγ-, ιος, ἡ, A narration, ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος worth telling, Hdt.2.70; οὐκ ἀξίως ἀ. in a way not fit to be told, Id.3.125; ἱστορίας D.H.2.7; πραγμάτων J. BJ1.11.4, cf. Arr.An.Prooem.2, Luc.Hist.Conscr.30, Aristid.1.154J., Hermog.Id.1.1, al.; report, SIG578.54 (Teos, ii B.C.).
German (Pape)
[Seite 409] ἡ, ion. ἀπήγησις, Erzählung, Her. 2, 70. 3, 24 u. öfter; Luc. Qu. Hist. 30.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφήγησις: Ἰων. ἀπήγησις -εως, ἡ, διήγησις, ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος, δηλ. ἀξιωτάτη διηγήσεως, Ἡρόδ. 2. 70· οὐκ ἀξίως ἀπηγήσιος, κατὰ τρόπον ἀνάξιον διηγήσεως, ὁ αὐτ. 3. 125.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
récit, narration.
Étymologie: ἀφηγέομαι.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
• Alolema(s): jón. ἀπήγησις, -ιος Hdt.2.70, 3.125
I 1narración ἀξιωτάτη ἀπηγήσιος Hdt.2.70, οὐκ ἀξίως ἀπηγήσιος Hdt.3.125, cf. 5.65, ἐν ἱστορίας ἀφηγήσει D.H.2.7, τῶν πραχθέντων ἀ. Luc.Hist.Cons.30, πιστότεροι ἔδοξαν ἐς τὴν ἀφήγησιν Arr.An.proem.2, cf. An.4.14.3, Aristid.Or.1.213, Hermog.Id.1.1 (p.219), 2.1, πράξεων παλαιῶν ἀφήγησιν ποιουμένοις Aristid.Quint.3.23, τὴν ἀφήγησιν ἑτέρῳ πρότερον ἐκπεπονημένην Agath.4.26.4, ἐς ἀφήγησιν εἴρηται Eun.VS 482.
2 informe, presentación μετὰ τοῦ λόγου τοῦ ἐπιμηνίου τὴν ἀπήγησιν SIG 578.54 (Teos II a.C.).
3 gram. significación A.D.Synt.12.2, 44.21.
II 1gestión, conducción δραστήριος ἀνὴρ ἐν ἀφηγήσει πραγμάτων I.BI 1.226.
2 primacía μεταστήσεται δὲ ἡ ἀ. εἰς τετράγωνον Iambl.in Nic.p.102.
Greek Monotonic
ἀφήγησις: Ιων. ἀπηγ-, -εως, Ιων. -ιος, ἡ, εξιστόρηση, αφήγηση, ἄξιον ἀπηγήσιος, άξιο εξιστόρησης, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀφήγησις: εως, ион. ἀπήγησις, ιως ἡ Her., Luc. = ἀφήγημα.
Middle Liddell
[From ἀφηγέομαι
a telling, narrating, ἄξιον ἀπηγήσιος worth telling, Hdt.