ἁρπαστός
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ή, όν, A carried away (as by a storm), AP12.167 (Mel.) (but ἁρπασταί, nom. pl. of ἁρπαστής, ὁ, ravisher, is prob. l.). 2 neut. as Subst., ἁρπαστόν, τό, handball, Ath.1.14f, Artem.1.55.
German (Pape)
[Seite 359] geraubt, gefangen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἁρπαστός: -ή, -όν, ὁ ἁρπασθεὶς καὶ βιαίως μεταφερόμενος ὡς ὑπὸ θυέλλης, Ἀνθ. Π. 12. 167.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
ravi, pillé.
Étymologie: ἁρπάζω.
Spanish (DGE)
-όν
robado, arrebatado fig. φέρει ... με ... ἁρπαστὸν κώμοις ... Ἔρως AP 12.167 (Mel.).
Greek Monotonic
ἁρπαστός: -ή, -όν (ἁρπάζω), αυτός που μπορεί να μεταφερθεί μακριά, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἁρπαστός: досл. похищенный, перен. подхваченный (κώμοις Anth.).
