πάλμυς
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
υδος, ὁ, Lydian word, A = βασιλεύς, Hippon.1,15; epithet of the king of the gods, Zeus, Lyc.691: gen. πάλμυδος (Dind. for παλάμυδος) A.Fr.437: acc. Πάλμυν pr. n. in Il.13.792.
German (Pape)
[Seite 453] υος, ὁ, der König; Hipponax frg. 1, 2 bei Tzetz. zu Lycophr. 219; Dosiad. ara (XV, 25); πάλμυς ἀφθίτων, Zeus, Lycophr. 691.
Greek Monolingual
πάλμυς, -υδος, ὁ (ΑΜ)
(ως επίθ. του Διός) βασιλέας, βασιλέας τών πάντων.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λυδική λ., πρβλ. λυδ. talmluš, του οποίου το αρκτικό σύμφωνο δεν σώζεται αλλά ήταν πιθ. χειλοϋπερωϊκός φθόγγος].
Russian (Dvoretsky)
πάλμυς: υος ὁ властелин, повелитель: π. ἀφθίτων Anth. повелитель бессмертных, т. е. Зевс.
Frisk Etymological English
-υδος, -υν
Grammatical information: m.
Meaning: king (Hippon., A. Fr. 437 = 623 M., Lyc., AP 15, 25), also name of a Trojan (Ν 792).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Lyd.
Etymology: Lydian word (qaλmλus), s. Masson Hipponax (Ét. et Comm. 43, Paris 1962) 103 w. lit.; also Kammenhuber ZDMG 112, 383; Gusmani Lyd. Wb. Erg. Bd. 2, 82, 3, 136.
Frisk Etymology German
πάλμυς: -υδος, -υν
{pálmus}
Grammar: m.
Meaning: König (Hippon., A.Fr. 437 = 623 M., Lyk., AP 15, 25), auch N. eines Troers (Ν 792).
Etymology : Lydisches Wort (+aλmλuś; Anfangszeichen = ku̯, qʷ o. ä.?), s. Masson Hipponax (Ét. et Comm. 43, Paris 1962) 103m. Lit.; dazu noch Kammenhuber ZDMG 112, 383.
Page 2,469-470
