προπίτνω
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
fall prostrate, ἐς γᾶν A.Pers.588 (lyr.); of a suppliant, S.El.1380.
Greek (Liddell-Scott)
προπίτνω: πίπτω πρηνής, προσπίπτω, ἐς γᾶν Αἰσχύλ. Πέρσ. 588 ἐπὶ ἱκέτου, Σοφ. Ἠλ. 1380. ― Περὶ τοῦ τύπου ἴδε ἐν λέξ. πίτνω.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
tomber en avant ; particul. tomber à genoux en suppliant.
Étymologie: πρό, πίτνω.
Greek Monolingual
Α
(ποιητ. τ.) πέφτω πρηνής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προ- + πίτνω, ποιητ. τ. του πίπτω.
Greek Monotonic
προπίτνω: ποιητ. αντί προπίπτω, πέφτω στα γόνατα, πρηνής, ἐς γᾶν, σε Αισχύλ., Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
προπίτνω: (только praes.) падать ниц (ἐς γᾶν Aesch.): αἰτῶ, προπίτνω, λίσσομαι Soph. прошу, припадаю к стопам, умоляю.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προ-πίτνω praes., zie προπίπτω.
