ὑπομειδιάω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
A smile a little, smile sweetly, smile gently, Anacreont.27A.14, Phld.Vit. p.31 J., Plu.Dio20, Hld.7.10, Alciphr.3.3, etc.; ὑ. σαρδάνιον Plb.18.7.6.
German (Pape)
[Seite 1225] ein wenig od. heimlich lächeln, anfangen zu lächeln; Pol. 17, 7,6; Anacr. 27, 14; πρὸς ἐμέ Alciphr. 3, 3; Luc. rhet. praec. 22.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπομειδιάω: μειδιῶ ἁπαλῶς, χαμογελῶ, Ἀνακρεόντ. 29. 14, Πλούτ. κλπ.· ὑπ. Σαρδόνιον Πολύβ. 17. 7, 6.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
sourire doucement ou à la dérobée.
Étymologie: ὑπό, μειδιάω.
Greek Monotonic
ὑπομειδιάω: χαμογελώ λιγάκι ή ελαφρά, απαλά, σε Ανακρεόντ.
Russian (Dvoretsky)
ὑπομειδιάω: слегка улыбаться, усмехаться Anacr., Plut., Luc.: ὁ δὲ ὑπομειδιάσας σαρδάνιον ἀπεσιώπησε Polyb. сардонически улыбнувшись, он умолк.
