ἐρεβίνθειος
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
English (LSJ)
ον, of the ἐρέβινθος kind, Διόνυσος ἐ., proverb of any worthless article,Zen.3.83.
German (Pape)
[Seite 1022] = -θιαῖος, Διόνυσος Zenob. 3, 83, ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων. S. ἐρεβίνθινος.
Greek (Liddell-Scott)
ἐρεβίνθειος: -ον, ἐκ τοῦ εἴδους τοῦ ἐρεβίνθου, ἐρεβίνθειος Διόνυσος: «παροιμία ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων» Ζηνόβ. 3. 83, ἐν Παροιμιογρ. σ. 298 ἔκδ. Gaisf.
Greek Monolingual
-α, -ο (Α ἐρεβίνθειος, -ον) ερέβινθος
ο κατασκευασμένος από ρεβίθι
αρχ.
παροιμ. «ἐρεβίνθειος Διόνυσος» — λέγεται γι’ αυτούς που δεν έχουν καμιά αξία.
