κληματίς
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ίδος, ἡ, Dim. of κλῆμα, A vine-branch, LXX De.32.32, Ph.1.612 (generally, branch, ib.527), Plu.2.527d, Philum.Ven.2.2: usually in plural, brushwood, faggots, Ar.Th.728, 739, Th.7.53, Arist.HA550b9, Inscr.Delos338Aa 23, 24 (iii B.C.): collect. in sg., ib.38, 354.57 (iii B.C.), LXX Da.3.46. II periwinkle, Vinca herbacea, Dsc.4.7. 2 traveller's joy, Clematis Vitalba, ib.180, Gal.12.31. 3 prob. bearbind, Convolvulus arvensis, Plin.HN24.139.
German (Pape)
[Seite 1450] ίδος, ἡ, dim. zu κλῆμα, übh. kleiner Zweig, dünnes Holz; Ar. Thesm. 728; Thuc. 7, 53; Arist. H. A. 5, 18; vgl. Poll. 1, 109. – Auch ein Rankengewächs wie der Weinstock; Wintergrün, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
κλημᾰτίς: -ίδος, ἡ, ὑποκορ. τοῦ κλῆμα· ἐν τῷ πληθ. ξύλα πρὸς καῦσιν, Ἀριστοφ. Θεσμ. 728, 740, Θουκ. 7. 53, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 18, 10, κτλ. ΙΙ. φυτόν τι μὲ κληματοειδεῖς κλάδους, clematis, Διοσκ. 4. 7, Πλίν. 24. 89.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
bois de sarment, bois sec.
Étymologie: κλῆμα.
Greek Monolingual
η (AM κληματίς, -ίδος)
βλ. κληματίδα.
Greek Monotonic
κλημᾰτίς: -ίδος, ἡ, υποκορ. του κλῆμα· στον πληθ. καυσόξυλα, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
κλημᾰτίς: ίδος веточка, pl. сучья, хворост Arph., Thuc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κληματίς -ίδος, ἡ, demin. van κλῆμα, takje; plur. brandhout, takkenbos.
Middle Liddell
κλημᾰτίς, ίδος
Dim. of κλῆμα:—in pl. brush-wood, fagot-wood, Thuc.
